라틴어 문장 검색

praeterea pariter fungi cum corpore et una consentire animum nobis in corpore cernis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 4:12)
quippe etenim mortale aeterno iungere et una consentire putare et fungi mutua posse desiperest;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 20:9)
itaque intellego non studium tantum tuum sed ipsam quoque, ut aliquid abs te mihi fiat commodi, consentire atque aspirare fortunam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 10:2)
Cingio etiam Varro consentit adfirmans nomen Veneris ne sub regibus quidem apud Romanos vel Latinum vel Graecum fuisse, et ideo non potuisse mensem a Venere nominari.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 13:1)
Adfirmant quidem, quibus Cornelius Labeo consentit, hanc Maiam cui mense Maio res divina celebratur terram esse hoc adeptam nomen a magnitudine, sicut et Mater Magna in sacris vocatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 20:1)
Die quidem hic, inquit, intercalaris, antequam quintus annus incipiat, inserendus cum Aegypti matris artium ratione consentit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 1:2)
cui rei etiam Varro consentit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 33:3)
Et scire equidem velim, numquid sit quod argutus Niligena et gentis accola numerorum potentis ex hoc ordine Romanae dispensationis inrideat, an Tuscum quoque Tiberim aliquid ex disciplinis suis hausisse consentiat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 37:2)
His cum omnes assensi esent, ad coenam, alio aliud de his quae inter se contulerant reminiscente adprobanteque, cum magna alacritate animi concesserunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 25:3)
nam reliquis qui in illo fuere symposio haec lumina quis non praeponenda consentiat?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 4:2)
Profanum omnes paene consentiunt id esse quod extra fanaticam causam sit, quasi porro a fano et a religione secretum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 3:1)
Huic opinioni M. Varro consentit adserens eodem modo Licinios appellatos Murenas quo Sergius Orata cognominatus est, quod ei pisces qui auratae vocantur carissimi fuerint.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 2:1)
Adeo autem Virgilio Homeri dulcis imitatio est, ut et in versibus vitia quae a nonnullis inperite reprehenduntur imitatus sit, eos dico quos Graeci vocant ἀκεφάλους λαγαροὺς ὑπερκαταληκτικούς, quos hic quoque Homericum stilum adprobans non refugit,
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 1:1)
Sed haec quae diximus auctoritatibus adprobanda sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 23:2)
confugiendum est igitur ad saporem, qui si formae consentiat, malum esse nulla dubitatio est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 22:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION