도구

도구

라틴어 문장 검색

haud aliter saltu devertitur orbus pastor ab agrestum nocturna strage luporum, cuius erile pecus silvis inopinus abegit imber et tabernae ventosa cacumina lunae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권21)
sic orsus aperto flagrantes immisit equos, non ocius alti in terras cadit ira Iovis, si quando nivalem Othryn et Arctoae gelidum caput institit Ossae armavitque in nube manum:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권121)
nam Tydea largus habebat perfusum magna virtutis imagine somnus, et iam noctivagas inter deus armifer umbras desuper Arcadiae fines Nemeaeaque rura Taenariumque cacumen Apollincasque Therapnas armorum tonitru ferit et trepidantia corda implet amore sui.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권161)
hinc audax abies et odoro vulnere pinus scinditur, adclinant intonsa cacumina terrae alnus amica fretis nec inhospita vitibus ulmus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권29)
volat ocior euro, ceu modo carceribus dimissus in arva solutis, verberibusque iubas et terga lacessit habenis increpitans Caerumque levem Cygnumque nivalem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권201)
ventus uti primas struit intra nubila vires, lenis adhuc, frondesque et aperta cacumina gestat, mox rapuit nemus et montes patefecit opacos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권304)
"illius aura solo volucres pecudesque ferasque explicat, et penitus, quemcumque supervolat orbem, languida de scopulis sidunt freta, pignus haerent nubila, demittunt extrema cacumina silvae, pluraque laxato ceciderunt sidera caelo."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권52)
"non haec ego pectora liqui Graiorum abscedens, Scythiam Pontumque nivalem cum peterem;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권289)
neque enim fieri poterat, ut in arduo montis cacumine martyr aquam, quam in fluuio non reliquerat, peteret, si hoc oportunum esse non uideret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 2:9)
visi etiam audire vocem ingentem ex summi cacuminis luco, ut patrio ritu sacra Albani facerent, quae velut dis quoque simul cum patria relictis oblivioni dederant, et aut Romana sacra susceperant aut fortunae, ut fit, obirati cultum reliquerant deum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 327:1)
itaque consuli territo Videsne tu inquit, A. Corneli, cacumen illud supra hostem?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 377:1)
nuda enim fere cacumina sunt, et si quid est pabuli obruunt nives.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 382:2)
erat forte brumae tempus et nivalis dies in locis Alpibus Appenninoque interiectis, propinquitate etiam fluminum ac paludum praegelidis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 576:1)
si hoc modo peragrando cacumina saltusque M. Furius recipere a Gallis urbem voluisset quo- hic novus Camillus, nobis dictator unicus in rebus adfectis quaesitus, Italiam ab Hannibale reciperare parat, Gallorum Roma esset, quam vereor ne sic cunctantibus nobis Hannibali ac Poenis totiens servaverint maiores nostri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 168:1)
ipse in Tisaeo - mons est in altitudinem ingentem cacuminis editi - speculam posuit, ut ignibus procul sublatis signum, ubi quid molirentur hostes, momento temporis acciperet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 70:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION