라틴어 문장 검색

Nihil enim huic operi insertum puto aut cognitu inutile aut difficile perceptu, sed omnia quibus sit ingenium tuum vegetius, memoria adminiculatior, oratio sollertior, sermo incorruptior, nisi sicubi nos sub alio ortos caelo Latinae linguae vena non adiuvet.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 11:1)
quos etiam nonnullis caelum ac terram esse persuasum est, Saturnumque a satu dictum, cuius causa de caelo est, et terram Opem, cuius ope humanae vitae alimenta quaeruntur, vel ab opere per quod fructus frugesque nascuntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 20:1)
Di, quibus imperium est pelagi, quorum aequora curro, Vobis laetus ego hoc candentem in litore taurum Constituam ante aras voti reus, extaque salsos Porriciam in fluctus, et vina liquentia fundam.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 5:2)
Hinc atque hinc vastae rupes geminique minantur In caelum scopuli, quorum sub vertice late Aequora tuta silent:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 18:4)
et primum pedibus talaria nectit Aurea, quae sublimem alis sive aequora iuxta, Seu terram, rapido pariter cum flamine portant.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VI. 11:3)
Illa vel intactae segetis per summa volaret Gramina, nec teneras cursu laesisset aristas, Vel mare per medium fluctu suspensa tumenti Ferret iter, celeres nec tingeret aequore plantas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 4:1)
stridunt silvae, saevitque tridenti Spumeus atque imo Nereus ciet aequora fundo.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 14:3)
Tum Zephyri posuere, premit placida aequora pontus, tamquam non idem sit qui locutus sit paulo ante sine ullo mundi totius obsequio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 38:3)
Tum venti posuere, premit placida aequora pontus.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 26:3)
Haec ait, et socii cesserunt aequore iusso pro eo quod iussi cesserunt. Et:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 3:2)
Ex his septem motibus unus tantum in divinis corporibus invenitur, sphaeralem dico, quo movetur caelum, quo sidera, quo cetera moventur elementa.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 4:1)
Tunc rura Nemetis Qui tenet, et ripas Aturi, qua litore curvo Molliter admissum claudit Tarbellicus aequor, Signa movet, gaudetque amoto Santonus hoste:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:13)
Qualis, cum turbidus Auster Repulit a Libycis immensum Syrtibus aequor, Fractaque veliferi sonuerunt pondera mali, Desilit in fluctus, deserta puppe, magister Navitaque, et, nondum sparsa compage carinae, Naufragium sibi quisque facit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:56)
Summo si frigida coelo Stella nocens nigros Saturni accenderet ignes, Deucalioneos fudisset Aquarius imbres, Totaque diffuso latuisset in aequore tellus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:9)
dubiam super aequora Syrtin Arentemque feror Libyen, quo tristis Erinnys Transtulit Emathias acies.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:35)

SEARCH

MENU NAVIGATION