라틴어 문장 검색

Ne illa quidem quae videntur confusa et incerta, pluvias dico nubesque et elisorum fulminum iactus et incendia ruptis montium verticibus effusa, tremores labantis soli aliaque quae tumultuosa pars rerum circa terras movet, sine ratione, quamvis subita sint, accidunt, sed suas et illa causas habent non minus quam quae alienis locis conspecta miraculo sunt, ut in mediis fluctibus calentes aquae et nova insularum in vasto exsilientium mari spatia.
(세네카, De Providentia, book 1 4:1)
Victi fugiunt, proscripti latent, naufragi natant.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 5, Laqueus Incisus.10)
Vt litus agnoui, naufragus in altum nataui.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 8, Pauper naufragus divitis socer.16)
Tum pirata freto pavidus natat, et nova demersos facies habet:
(세네카, 오이디푸스 6:34)
obscura natat silva, quam supra eminens
(세네카, Thyestes 669:1)
et adhuc calentes viscerum venas notat.
(세네카, Thyestes 774:1)
Laetare, gaude, nata.
(세네카, Troades 1005:1)
ut Maeotica nix minio si certet Hibero, utque rosae puro lacte natant folia), nec de more comae per levia colla fluentes, non oculi, geminae, sidera nostra, faces, nec si qua Arabio lucet bombyce puella (non sum de nihilo blandus amator ego):
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 37)
ac veluti folia arentis liquere corollas, quae passim calathis strata natare vides, sic nobis, qui nunc magnum spiramus amantes, forsitan includet crastina fata dies.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1533)
cum saepe in portu fracta carina natet?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 2512)
nam dum te sequitur, primo miser excidit aevo et nova longinquis piscibus esca natat.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 76)
quid cara natanti mater in ore tibist?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 722)
tuque tuo Colchum propellas remige Phasim, Peliacaeque trabis totum iter ipse legas, qua rudis Argoa natat inter saxa columba in faciem prorae pinus adacta novae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 224)
Nauplius ultores sub noctem porrigit ignis, et natat exuuiis Graecia pressa suis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 132)
"vel cum obruit ignem taurorum plus ipsa calens texitque trementem frigida flamma virum, quem defendente veneno inter flagrantes perhibent alsisse iuvencos."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 62)

SEARCH

MENU NAVIGATION