라틴어 문장 검색

Populus deinde inter utriusque suffragia divisus est, et cum canticum quoddam saltaret Hylas cuius clausula erat:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 13:1)
Tunc eum populus coegit idem saltare canticum:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 14:1)
Nam si vitulari est voce laetari, quod est παιανίζειν, nonne in cantu laeti παιᾶνος enarratio verbi perfecta servata est?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 12:3)
Tum Salii ad cantus incensa altaria circum Populeis adsunt evincti tempora ramis.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 1:2)
Haec Sammonicus, qui turpitudinem convivii principis sui laudando notat, prodens venerationem qua piscis habebatur, ut a coronatis inferretur cum tibicinis cantu quasi quaedam non deliciarum sed numinis pompa.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 8:1)
Evandrum ex humili tecto lux suscitat alma, Et matutinus volucrum sub culmine cantus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 6:1)
Dives inaccessos ubi Solis filia lucos Adsiduo resonat cantu, tectisque superbis Urit odoratam nocturna in lumina cedrum, Arguto tenues percurrens pectine telas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 7:2)
Quod ita elegantius auctore digessit, ut fabula lascivientis Didonis, quam falsam novit universitas, per tot tamen secula speciam veritatis optineat, et ita pro vero per ora omnium volitet, ut pictores fictoresque et qui figmentis liciorum contextas imitantur effigies hac materia vel maxime in efficiendis simulachris tamquam unico argumento decoris utantur, nec minus histrionum perpetuis et gestibus et cantibus celebrentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 5:1)
In libro enim vetustissimorum carminum, qui ante omnia quae a Latinis scripta sunt conpositus ferebatur, invenitur hoc rusticum vetus canticum:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 18:1)
saevos tu neglige cantus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:41)
Phasidos et campis insomni dente creati Terrigenae, missa magicis e cantibus ira, Cognato tantos complerunt sanguine sulcos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:83)
Movit tantum vox illa furorem, Quantum non primo succendunt classica cantu:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:34)
Quis labor hic superis, cantus herbasque sequendi, Spernendique timor?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:46)
Et patitur tantos cantu deprensa labores, Donec suppositas propior despumet in herbas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:53)
Nec superos orat, nec cantu supplice numen Auxiliare vocat, nec fibras illa litantes Novit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION