도구

도구

라틴어 문장 검색

Quippe satis ample sonabant in Pompeiani nominis locum Cato et Scipio.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 65:3)
Cato non interfuit bello.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 70:1)
Sed ne ego incautus sum, qui venustatem reprehensionis incurri a M. quondam Catone profectae in A. Albinum qui cum L. Lucullo consul fuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 13:1)
Ea cum legisset M. Cato:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 15:1)
Nunc autem, scio te enim non ludo sed serio feriari, si est commodum respondere id quod rogatum venio, tibi ipsi, quantum arbitror, non iniocundum, mihi vero gratissimum feceris.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 1:4)
sed, cum essent amicorum conplures mihi causae illis diebus pernoscendae, ad coenam tum rogatus meditandi non edendi illud mihi tempus esse respondi, hortatusque sum ut alium potius nullo involutum negotio atque a cura liberum quaererent.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 6:3)
Ad haec cum Caecina renidens taceret, et Servius a Symmacho rogatus esset, quidnam de his existimaret:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 4:1)
Cato ait Larentiam meretricio quaestu locupletatam post excessum suum populo Romano agros Turacem Semurium Lintirium et Solinium reliquisse, et ideo sepulchri magnificentia et annuae parentationis honore dignatam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 16:1)
Hinc et Ateius Capito annum a circuitu temporis putat dictum, quia veteres an pro circum ponere consuerunt, ut Cato in Originibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 5:3)
Marcus etiam Cato ille Censorius argute iocari solitus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 15:1)
Venit forte in domum in qua Cato habitaverat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 18:2)
Aes alienum Augustus cuiusdam senator is cari sibi non rogatus exolverat numerato quadragies.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 23:1)
Meminit huius arae et Varro Cato de liberis educandis in haec verba:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 5:1)
Sic nimirum M. Cato senatorem non ignobilem Caecilium spatiatorem et Fescenninum vocat, eumque staticulos dare his verbis ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 9:1)
Haec Cato, cui, ut videtis, etiam cantare non serii hominis videtur:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 10:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION