도구

도구

라틴어 문장 검색

cedant Telegoni, cedant Laurentia Turni iugera Lucrinaeque domus litusque cruenti Antiphatae, cedant vitreae iuga perfida Circes Dulichiis ululata lupis arcemque superbae Anxuris et sedes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Villa Tiburtina Manilii Vopisci35)
At non Aoniae moderator perfidus aulae nocte sub ancipiti, quamvis umentibus astris longus ad auroram superet labor, otia somni accipit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권1)
- sed perfida coniunx dona viro mutare velit, spoliisque potentis imminet Argiae raptoque excellere cultu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권80)
"alio tibi, perfide, pacto, Iuppiter, hunc crinem voti reus ante dicaram, si pariter virides nati libare dedisses ad tua templa genas, sed non ratus ore sacerdos, damnataeque preces:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권68)
"quiane ante duci bene credita nostro consilia et monitus, cum perfida bella vetarem?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권259)
"vivisne an adhuc manet ira superstes, perfide, nec sedes umquam meriture quietas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권306)
"modo perfida regna fortunaeque locum nostrae, miserande, subisti, et tibi iam fas est regum calcare ruinas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권368)
Qui uidelicet Albanus, paganus adhuc, cum perfidorum principum mandata aduersum Christianos saeuirent, clericum quendam persecutores fugientem hospitio recepit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII.4)
Siquidem post haec ipse, de quo diximus, rex Anglorum fortissimus Aedilfrid collecto grandi exercitu ad ciuitatem Legionum, quae a gente Anglorum Legacaestir, a Brettonibus autem rectius Carlegion appellatur, maximam gentis perfidae stragem dedit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 2:1)
Sicque conpletum est praesagium sancti pontificis Augustini, quamuis ipso iam multo ante tempore ad caelestia regna sublato, ut etiam temporalis interitus ultione sentirent perfidi, quod oblata sibi perpetuae salutis consilia spreuerant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 2:10)
Nec supernae flagella districtionis perfido regi castigando et corrigendo defuere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 1:9)
Unde cunctis placuit regum tempora computantibus, ut, ablata de medio regum perfidorum memoria, idem annus sequentis regis, id est Osualdi, uiri Deo dilecti, regno adsignaretur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. I. 1:10)
Nam et suam gentem ab hostili paganorum depopulatione liberauit, et ipsam gentem Merciorum finitimarumque prouinciarum, desecto capite perfido, ad fidei Christianae gratiam conuertit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV. 2:5)
Cumque rex perfidus nullatenus precibus illius assensum praeberet, qui totam eius gentem a paruo usque ad magnum delere atque exterminare decreuerat, respexit ille ad diuinae auxilium pietatis, quo ab impietate barbarica posset eripi;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV.4)
"Vel cum promittit, subito sed perfida fallit, Est mihi nox multis evigilanda malis."
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 841)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION