도구

도구

라틴어 문장 검색

Sive aliquis dignatus erit subponere terrae Et dare plebeio corpus inane rogo :
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 7:7)
quos quoniam caeli nondum dignamur honore, quas dedimus certe terras habitare sinamus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 25:8)
quem nisi templorum fueris dignatus honore, mille lacer spargere locis et sanguine silvas foedabis matremque tuam matrisque sorores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 53:5)
neque enim dignabere numen honore, meque sub his tenebris nimium vidisse quereris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 53:7)
sed longe cunctis longeque beatior illa, siqua tibi sponsa est, siquam dignabere taeda.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 31:3)
Hanc pariter vidit, pariter Calydonius heros optavit renuente deo flammasque latentes hausit et "o felix, siquem dignabitur" inquit "ista virum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 31:9)
hac Ixionides, illa Troezenius heros parte Lelex, raris iam sparsus tempora canis, quosque alios parili fuerat dignatus honore amnis Acarnanum, laetissimus hospite tanto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 58:4)
Nulla tamen alite verti dignatur, nisi quae posset sua fulmina ferre.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 20:2)
Di maris exceptum socio dignantur honore, utque mihi quaecumque feram mortalia, demant, Oceanum Tethynque rogant:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:17)
Respicit hunc vates et suspiratibus haustis "nec dea sum" dixit "nec sacri turis honore humanum dignare caput;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 20:1)
Threicio Scythicoque fere circumsonor ore, et videor Geticis scribere posse modis, crede mihi, timeo ne sint inmixta Latinis inque meis scriptis Pontica verba legas, qualemcumque igitur venia dignare libellum, sortis et excusa condicione meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1427)
iure deas igitur veneror mala nostra levantes, sollicitae comites ex Helicone fugae, et partim pelago partim vestigia terra vel rate dignatas vel pede nostra sequi, sint, precor, haec saltem faciles mihi!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 122)
hoc vidit princeps generosi seminis Abram, iam tunc dignati terras invisere Christi hospes homo, in triplicem numen radiasse figuram.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 311)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
tantus amor terrae, tanta est dilectio nostri, dignatur praepinguis humi conprendere mollem divinis glaebam digitis, nec sordida censet haerentis massae contagia, iusserat ut lux confieret, facta est ut iusserat;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3342)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION