라틴어 문장 검색

Quin etiam caeli regionem in cortice signant, ut, quo quaeque modo steterit, qua parte calores Austrinos tulerit, quae terga obverterit axi, restituant:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 11:5)
nam saepe incautis pastoribus excidit ignis, qui furtim pingui primum sub cortice tectus robora conprendit frondesque elapsus in altas ingentem caelo sonitum dedit;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 13:2)
Nec non Ausonii, Troia gens missa, coloni versibus incomptis ludunt risuque soluto oraque corticibus sumunt horrenda cavatis et te, Bacche, vocant per carmina laeta tibique oscilla ex alta suspendunt mollia pinu.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 18:5)
nec non et apes examina condunt corticibusque cavis vitiosaeque ilicis alvo.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 21:10)
Ipsa autem, seu corticibus tibi suta cavatis, seu lento fuerint alvaria vimine texta, angustos habeant aditus:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 2:7)
Hic rarum tamen in dumis olus albaque circum lilia verbenasque premens vescumque papaver regum aequabat opes animis seraque revertens nocte domum dapibus mensas onerabat inemptis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 7:4)
pars intra saepta domorum Narcissi lacrimam et lentum de cortice gluten prima favis ponunt fundamina, deinde tenaces suspendunt ceras:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 8:4)
Cressa ne careat pulcra dies nota neu promptae modus amphorae neu morem in Salium sit requies pedum neu multi Damalis meri Bassum Threicia vincat amystide neu desint epulis rosae neu vivax apium neu breve lilium.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 362)
hic dies anno redeunte festus corticem adstrictum pice dimovebit amphorae fumum bibere institutae consule Tullo.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 83)
"quamquam sidere pulchrior ille est, tu levior cortice et inprobo iracundior Hadria:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 96)
simul ac duraverit aetas membra animumque tuum, nabis sine cortice.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 3:5)
sed utrumlibet non recte dictum), mutatio vocis alterius, in qua vitium erat, rectam loquendi rationem sit redditura, ut amari fiat vel media cortice.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 183:2)
An ego cultiorem putem, in quo mihi quis ostenderit lilia et violas et anemonas, fontes surgentes, quam ubi plena messis aut graves fructu vites erunt?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 72:1)
ramos fortes nec corticis duri, quales esse novellarum arborum solent, eodem genere deposuit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 19:2)
Non corticibus arborum pleraeque gentes tegunt corpora ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 16:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION