라틴어 문장 검색

Inspicit et gladios, qui toti sanguine manent, Qui niteant primo tantum mucrone cruenti, Quae presso tremat ense manus, quis languida tela, Quis contenta ferat, quis praestet bella iubenti, Quem pugnare iuvet, quis vultum cive peremto Mutet:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 6:2)
Nunc et Corycias classes, et Pontica signa Deiectum meminisse piget.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 1:11)
Nam neque deiecto fatis, acieque fugato Abstulerat Magno reges Fortuna ministros:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 2:61)
Te, quem Romana regentem Horruit auditu, quem captos ducere reges Vidit ab Hyrcanis, Indoque a litore, silvis, Deiectum fatis, humilem, fractumque videbit, Extolletque animos Latium vesanus in orbem, Se simul, et Romam, Pompeio supplice, mensus?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 4:9)
Ipsa regit trepidum Pallas, dextraque tremente Perseos aversi Cyllenida dirigit harpen, Lata colubriferi rumpens confinia colli.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 7:28)
Hoc quondam Libys impius profundo, Dum praedam calamo tremente ducit, Raptis luminibus repente caecus Captum non potuit videre piscem, Et nunc sacrilegos perosus hamos Baianos sedet ad lacus rogator.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XXX4)
Et hinc miser deiectus in viam transit, Subsellioque semifultus extremo Et male receptus altero genu iactat Equiti sedere Lei+toque se stare.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XIV3)
Quem si terseris aure diligenti, Audebit minus anxius tremensque Magnas Caesaris in manus venire.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, I2)
Deiecto quid, inepte, pedes perfundis amictu?
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXIII2)
unus erat, Sed cuius tremerent ipsi quoque iura leones, Cui diadema daret marmore picta Nomas.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LIII4)
Sit vultus tibi levior licebit Tritis litoris aridi lapillis, Sit moro coma nigrior caduco, Vincas mollitia tremente plumas Aut massam modo lactis alligati, Et talis tumor excitet papillas, Qualis cruda viro puella servat, Tu nobis, Clyte, iam senex videris:
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LXIV2)
Hesternisque rubens deiecta est herba coronis, Atque suas potuit dicere nemo rosas.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, LXI8)
Si deiecta gemas longo venabula rostro, Hic brevis ingentem comminus ibit aprum.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, XXXI Culter venatorius1)
et est figura, quae fit quotiens participio praeteriti temporis a passivo iungimus casum accusativum, ut 'deiectus animum', 'maesta vultum'. dicendo autem 'nitentes' expressit nimiam etiam in lacrimis pulchritudinem, sicut de Euryalo lacrimaeque decorae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 2287)
muris enim portisque deiectis, qui apud Troiam hoc machinamento perrupti sunt, necesse erat domos inspici.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 472)

SEARCH

MENU NAVIGATION