라틴어 문장 검색

"liceat voltus fortasse supremum noscere dilectos et ad haec lamenta videre, anne fleas, illum gemitu iam supplice mater frangit et exsertum dimittere dicitur ensem:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권196)
deiectam in lumina pallam diva trahit magnoque fugit questura Tonanti.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권266)
"an exspectas, ut pronus supplice dextra sternar et immitis domini vestigia quaeram?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권378)
"Flectitur adfatu, sed non tamen omnia rector supplicis indulget lacrimis partemque recidit muneris."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권415)
nec certa facultas noscere, quem miseri vitent calcentve cruorem, at quibus est inlaesa domus vacuique doloris, aut deserta vagi Danaum tentoria lustrant immittuntque faces, aut - quae post bella facultas 3 - quaerunt, dispersus iaceat quo pulvere Tydeus, an rapti pateat specus auguris, aut ubi divum hostis, an aetheriae vivant per membra favillae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권15)
Forte soporiferas caeli secreta per umbras Iuno, sinu magni semet furata mariti, Theseos ad muros, ut Pallada flecteret, ibat, supplicibusque piis faciles aperiret Athenas, atque ubi per campos errore fatiscere vano immeritam Argian supero respexit ab axe, indoluit visu, et lunaribus obvia bigis advertit vultum placidaque ita voce locuta est:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권130)
sine supplice numquam illa novo, nulla damnavit vota repulsa, auditi quicumque rogant, noctesque diesque ire datum et solis numen placare querellis, parca superstitio:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권246)
mite nemus circa, cultuque insigne verendo vittatae laurus et supplicis arbor olivae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권249)
Te meminisse decet, quae plurima voce peregi Supplice, cum posti florida serta darem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 27)
"tandem ad Troianos diua superba uenit."
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 522)
Illa quidem ornandi causas tibi, diua, relegat;
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 123)
pars perexigua duce amisso, quia nullum propius perfugium erat, Romam inermes et fortuna et specie supplicum delati sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 158:1)
quos ubi ex signis armorumque habitu cognovere, Hippocrates atque Epicydes ramos oleae ac velamenta alia supplicum porrigentes orare ut reciperent sese, receptos tutarentur, neu proderent Syracusanis, a quibus ipsi mox trucidandi populo Romano dederentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 393:1)
decem legati Locrensium, obsiti squalore et sordibus, in comitio sedentibus consulibus velamenta supplicum, ramos oleae, ut Graecis mos est, porgentes ante tribunal cum flebili vociferatione humi procubuerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 222:1)
sed si captivae apud dominum vitae necisque suae vocem supplicem mittere licet, si genua, si victricem attingere dextram, precor quaesoque per maiestatem regiam, in qua paulo ante nos quoque fuimus, per gentis Numidarum nomen, quod tibi cum Syphace commune fuit, per huiusce regiae deos, qui te melioribus ominibus accipiant quam Syphacem hinc miserunt,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 155:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION