도구

도구

라틴어 문장 검색

sola pruinosis horret facundia pannis atque inopi lingua desertas invocat artes.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 83:21)
Respondit Cornelius Tacitus eloquentissime et, quod eximium orationi eius inest, σεμνῶσ.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 17:3)
Adest enim adulescenti nostro cum ceteris naturae fortunaeque dotibus eximia corporis pulchritudo, cui in hoc lubrico aetatis non praeceptor modo sed custos etiam rectorque quaerendus est.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 3 4:1)
Ex quibus duos statim Classico iunximus, Baebium Probum et Fabium Hispanum, utrumque gratia, Hispanum etiam facundia validum.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 11:3)
Non ideo tamen eximiam gloriam meruisse me, ut ille praedicat, credo, sed tantum effugisse flagitium.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 11 4:1)
Filius decessit eximia pulchritudine pari verecundia, et parentibus non minus ob alia carus quam quod filius erat.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 16 2:2)
Est homo eximius et bonorum amantissimus.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 15 1:2)
Neque enim terras tibi sed formam aliquam ad eximiam pulchritudinem pictam videberis cernere:
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 13:2)
Quod si cui, praestare Rusoni meo debeo, vel propter natales ipsius vel propter eximiam mei caritatem;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 13 3:1)
Cum sit ergo finitum, quod spes nostras morabatur, non sine magna fiducia subsigno apud te fidem pro moribus Romani mei, quos et liberalia studia exornant et eximia pietas, quae hanc ipsam matris liberalitatem et statim patris hereditatem et adoptionem a vitrico meruit.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 4 4:1)
non tua sub nostras veniat facundia leges:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:430)
suscipe, Romanae facundia, Maxime, linguae, difficilis causae inite patrocinium.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 226)
non tamen exhibuit tantas facundia vires, ut mea sint dictis pectora sana tuis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 33)
me tuus ille pater, Latiae facundia linguae, quae non inferior nobilitate fuit, primus ut auderem committere carmina famae impulit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 332)
dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION