라틴어 문장 검색

quam impetrabilem fore magnam ei spem attulit mora et cunctatio Romanorum, quos, simul Asiam attigissent, effuso agmine ad castra regia ituros crediderat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 385:1)
et quamquam dissimulare et tacite habere et pati statuerat, tamen in primo congressu non temperavit, quin uxoris petendae immaturam festinationem fratri obiceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 176:2)
ut in conspectu steterunt, dirimente amni, paulisper internuntiando cunctatio fuit utri transgrederentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 409:1)
inde - recepti enim sine cunctatione erant - Thebas iam mutatis animis revocati decretum faciunt, ut duodecim, qui privati coetum et concilium habuissent, exilio multarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 460:1)
et Romani sentiebant cunctationem suam infamem apud socios esse, maxime indigne ferentes non latam Pheraeis opem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 615:1)
legati circa imperatorem ducesque externi erant, inter quos et Attalus, omnes approbantes, dum pugnaturum consulem credebant - neque enim ne his quidem cunctationem aperuerat suam - ;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 463:1)
VICTORIAE nuntii, Q. Fabius et L. Lentulus et Q. Metellus, quanta potuit adhiberi festinatio, celeriter Romam cum venissent, praeceptam tamen eius rei laetitiam invenerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 2:1)
tribuni festinationem praetoris ante tempus intercedendo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 236:1)
Ut raro, invitus et cum magna cunctatione, ita aliquando scribas necesse est istud, quod tibi in odium litteras adduxit, sed, sicut facis, cum magna cunctatione, cum multis dilationibus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 9:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION