라틴어 문장 검색

Ut enim quinarii subiectam notulam fingant de v, vel denarii, quam descripsimus, id est de x, et alias huiusmodi non natura posuit, sed usus adfinxit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De per se constante quantitate, quae in figuris geometricis consideratur; in quo communis ratio omnium magnitudinum. 1:7)
ea tantum animi tui sicuti tu tibi fingis mutata peruertit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:3)
Quem non externae pepulerunt fingere causae
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 4:1)
etenim perfectione sublata unde illud quod imperfectum perhibetur exstiterit ne fingi quidem potest.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:5)
Quod si natura quidem inest sed est ratione diuersum, cum de rerum principe loquamur deo, fingat qui potest quis haec diuersa coniunxerit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:16)
Sed concedamus ut aliquis possit bonos malosque discernere;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 5:1)
Nam quod ratione uti naturaliter potest id habet iudicium quo quidque discernat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:5)
Quodsi in corporibus sentiendis, quamuis afficiant instrumenta sensuum forinsecus obiectae qualitates animique agentis uigorem passio corporis antecedat, quae in se actum mentis prouocet excitetque interim quiescentes intrinsecus formas, si in sentiendis, inquam, corporibus animus non passione insignitur, sed ex sua ui subiectam corpori iudicat passionem, quanto magis ea quae cunctis corporum affectionibus absoluta sunt in discernendo non obiecta extrinsecus sequuntur, sed actum suae mentis expediunt!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:1)
Nec rerum iudicia confundit unoque suae mentis intuitu tam necessarie quam non necessarie uentura dinoscit, sicuti uos cum pariter ambulare in terra hominem et oriri in caelo solem uidetis, quamquam simul utrumque conspectum tamen discernitis et hoc uoluntarium illud esse necessarium iudicatis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:9)
ergo etiam fingis mundum esse novum, nec hoc poteris declarare.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 33:5)
Tu arguis in contrarium, quia ponere talem formam voluntatis in Deo, hoc est fingere.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 84:2)
neque sui iudicii neque suarum esse virium discernere, utra pars iustiorem habeat causam.
(카이사르, 내란기, 1권 35:7)
Unusquisque enim opiniones fingebat et ad id, quod ab alio audierat, sui aliquid timoris addebat.
(카이사르, 내란기, 2권 29:3)
dubia durius accipiebantur, nonnulla etiam ab eis, qui diligentiores videri volebant, fingebantur.]
(카이사르, 내란기, 2권 29:13)
nam ante id tempus fingi a legatis amicisque Caesaris arbitrabantur.
(카이사르, 내란기, 3권 101:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION