라틴어 문장 검색

Exuit implicitum tenebris umentibus orbem Oceano prolata dies, genitorque coruscae lucis adhuc hebetem vicina nocte levabat et nondum excusso rorantem lampada ponto.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 2권1)
ipsa manu nuptam genetrix Aeneia duxit lumina demissam et dulci probitate rubentem, ipsa toros et sacra parat cinctuque Latino dissimulata deam crinem vultusque genasque temperat atque nova gestit minor ire marita.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam4)
"Pierius votum iuvenis cupit, hanc ego formae egregium mirata decus, cui gloria patrum et generis certabat honos, tellure cadentem excepi fovique sinu nec colla genasque contere nee pingui crinem deducere amomo cessavit mea, nate, manus, mihi dulcis imago prosiluit."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam51)
o ubi venturae spes non longinqua iuventae atque genis optatus honos iurataque multum barba tibi?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus22)
illa genas et adultum comere crinem, haec monstrare artes et verba infigere, quae nunc plangimus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus53)
tu pectora mulce, tu prohibe manare genas noctesque beatas dulcibus alloquiis et vivis vultibus imple, et periisse nega.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus102)
simplexque horrore decoro crinis, et obsessae nondum primoque micantes flore genae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati22)
quinto vix Phosphoros ortu rorantem sternebat equum:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati38)
cedat luctus atrox genisque manent iam dulces lacrimae dolorque festus, quicquid fleverat ante, nunc adoret.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam44)
si longa dies, si cernere vultus natorum viridesque genas tibi iusta dedissent stamina!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum47)
olim etiam, ne prima genas lanugo nitentes carperet et pulchrae fuscaret gratia formae, ipse deus patriae celsam trans aequora liquit Pergamon.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 36)
Tu quoque nunc iuvenis, genitus si tardius esses, umbratusque genas et adultos fortior artus, non unum gaudens Phoebea ad limina munus misisses;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 39)
citius genetrix Sipyleia fertur exhausisse genas, citius Tithonida maesti deficient rores aut exsatiata fatiscet mater Achilleis hiemes adfrangere bustis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam18)
illum unum media de morte reversa mens videt, illum aegris circumdat fortiter ulnis immotas obversa genas, nec sole supremo lumina, sed dulci mavult satiare marito.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam66)
is dolor in vultu, tantum crinesque genaeque noctis habent, illam tranquillo fine solutam felicemque vocant, lacrimas fudere marito.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam82)

SEARCH

MENU NAVIGATION