라틴어 문장 검색

O quotiens in heremo constitutus et in illa vasta solitudine, quae exusta solis ardoribus horridum monachis praestat habitaculum, putavi me Romanis interesse deliciis!
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 7:1)
Danihel in cenaculo suo - neque enim manere poterat in humili - fenestras ad Hierusalem apertas habuit:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 20:17)
te tu habeto fenestras apertas, sed unde lumen introeat, unde videas civitatem Dei.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 20:18)
Ne aperias illas fenestras, de quibus dicitur:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 20:19)
"Mors intravit per fenestras vestras."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 20:20)
Quaerentibus nobis dignum tantae feminae habitaculum, cum ita solitudinem cuperet, ut diversorio Mariae carere nollet, ecce subito discurrentibus nuntiis oriens totus intremuit, ab ultima Maeotide inter glacialem Tanain et Massagetarum immanes populos, ubi Caucasi rupibus feras gentes Alexandri claustra cohibent, erupisse Hunorum examina, quae pernicibus equis huc illucque volitantia caedis pariter ac terroris cuncta conplerent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 8:2)
"quamvis natus ad Euphraten, molles quod in aure fenestrae arguerint, licet ipse negem, sed quinque tabernae quadringenta parant, quid confert purpura maior optandum, si Laurenti custodit in agro conductas Corvinus oves, ego possideo plus Pallante et Licinis?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I43)
"namque facit somnum clausa lectica fenestra, ante tamen veniet:"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III95)
"quod spatium tectis sublimibus unde cerebrum testa ferit, quotiens rimosa et curta fenestris vasa cadant, quanto percussum pondere signent et laedant silicem, possis ignavus haberi et subiti casus inprovidus, ad cenam si intestatus eas:"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III108)
"adeo tot fata, quot illa nocte patent vigiles te praetereunte fenestrae."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III109)
ferre potes dominam salvis tot restibus ullam, cum pateant altae caligantesque fenestrae, cum tibi vicinum se praebeat Aemilius pons?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI11)
servi ut taceant, iumenta loquentur et canis et postes et marmora, claude fenestras, vela tegant rimas, iunge ostia, tollite lumen, e medio fac eant omnes, prope nemo recumbat:
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX53)
Ille per fenestram statim missit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 22:4)
Vicinus meus est manuque tangi De nostris Novius potest fenestris.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXXXVI1)
At mihi cella datur, non tota clusa fenestra, In qua nec Boreas ipse manere velit.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XIV2)

SEARCH

MENU NAVIGATION