라틴어 문장 검색

praeconium illud ingentis animi fuit malis suis insultantis.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 4, chapter pr 6:3)
SILO POMPEIVS sic egit, ut diceret Antonium non pacisci, sed inludere:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an scripta sua conburat, promittente Antonio incolumitatem, si fecisset. 11:1)
insultant foliis mitia languidis
(세네카, Thyestes 168:1)
emissa bustis turba et insultent loco maiora notis monstra;
(세네카, Thyestes 686:1)
Post hec reversa est dolore plena, quoniam illusa erat.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 8. Tertii sapientis secunda historia: Pallium 1:25)
inveniam tamen e multis fallacibus unam, quae fieri nostro carmine nota velit, nec mihi tam duris insultet moribus et te vellicet:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 55)
exagitet nostros Manis, sectetur et umbras, insultetque rogis, calcet et ossa mea!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 819)
si placet, insultet, Lygdame, morte mea.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 616)
hibernae rubuere rosae spretoque rigore lilia permixtis insultavere pruinis.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 49)
"qui videt hunc equitem Ledaeum spernit alumnum ac iuvenem, Sthenoboea, tuum, cui terga vetustas pennati largitur equi Lyciamque Chimaeram quem superasse refert, vulnus cum sustulit unum tres animas, vitam tum si tibi fata dedissent, Maioriane ferox, vetuisses Castora frenos, Pollucem caestus, Alconem spicula nosse, Bellerophonteis insultaturus opimis."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 74)
namque hostis antiquus, quo facilius insultet balatibus ovium destitutarum, dormitantum prius incipit cervicibus imminere pastorum, neque ego ita mei in eminens non sum, ut nequaquam me hunc esse reminiscar, quem longis adhuc abluenda fletibus conscientia premat;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Basilio salutem 3:1)
ecce quam miseriam praeferunt excoluntque qui mihi, quod eis solo sis obtutu notior, turgidi insultant.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Philagrio suo salutem 7:1)
hic Aturricus piscis Garumnicis mugilibus insultet;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Trygetio suo salutem. 7:5)
venisti, magister, in manus meas (nec exulto tantum, verum insulto), venisti, et quidem talis, qualem abhinc longo iamdiu tempore desideria nostra praestolabantur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 3:2)
"- et nostro iamdudum in funere reges insultant tenebris gemitusque odere paternos, hisne etiam funestus ego?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권18)

SEARCH

MENU NAVIGATION