라틴어 문장 검색

itaque experiar equidem illud, ut ne Sulpicius familiaris meus aut Cotta plus quam ego apud te valere videantur, et te exorabo profecto, ut mihi quoque et Catulo tuae suavitatis aliquid impertias;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 16:2)
sic ego, si iam mihi disputandum sit de his nostris studiis, nolim equidem apud rusticos, sed multo minus apud vos;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 25:4)
Tum Caesar 'equidem,' inquit 'Catule, iam mihi videor navasse operam, quod huc venerim;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 26:1)
Equidem omnia, quae pertinent ad usum civium, morem hominum, quae versantur in consuetudine vitae, in ratione rei publicae, in hac societate civili, in sensu hominis communi, in natura, in moribus, comprehendenda esse oratori puto;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 68:1)
Equidem soleo dare operam, ut de sua quisque re me ipse doceat et ut ne quis alius adsit, quo liberius loquatur, et agere adversari causam, ut ille agat suam et quicquid de sua re cogitarit in medium proferat:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 102:1)
'Depromam equidem,' inquit 'et quo facilius id a te exigam, quod peto, nihil tibi a me postulanti recusabo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 128:1)
acumen, deinde ratio, quam licet, si volumus, appellemus artem, tertium diligentia, non possum equidem non ingenio primas concedere, sed tamen ipsum ingenium diligentia etiam ex tarditate incitat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 147:3)
sin id aut non erit aut erit obscurius, sicut medico diligenti, priusquam conetur aegro adhibere medicinam, non solum morbus eius, cui mederi volet, sed etiam consuetudo valentis et natura corporis cognoscenda est, sic equidem cum adgredior in ancipiti causa et gravi ad animos iudicum pertractandos, omni mente in ea cogitatione curaque versor, ut odorer, quam sagacissime possim, quid sentiant, quid existiment, quid exspectent, quid velint, quo deduci oratione facillime posse videantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 186:3)
Sensi equidem tum magno opere moveri iudices, cum excitavi maestum ac sordidatum senem et cum ista feci, quae tu, Crasse, laudas, non arte, de qua quid loquar nescio, sed motu magno animi ac dolore, ut discinderem tunicam, ut cicatrices ostenderem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 195:2)
quae cum abs te modo commemorarentur, equidem nulla praecepta desiderabam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 204:1)
Equidem primum considerare soleo, postuletne causa;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 205:1)
sed admirationem magis quam risum movet, nisi si quando incidit in aliud quoque genus ridiculi, quae genera percurram equidem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 254:6)
'Dicam equidem, Caesar,' inquit 'quid intellegam, sed et tu et vos hoc omnes,' inquit, 'mementote, non me de perfecti oratoris divinitate quadam loqui, sed de exercitationis et consuetudinis meae mediocritate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 298:1)
equidem cum conligo argumenta causarum, non tam ea numerare soleo quam expendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 309:2)
in quo admirari soleo non equidem istos, qui nullam huic rei operam dederunt, sed hominem in primis disertum atque eruditum, Philippum, qui ita solet surgere ad dicendum, ut quod primum verbum habiturus sit, nesciat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 316:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION