라틴어 문장 검색

Cui cum minus gratus esset, quia inopia minus largiri poterat, repente glorians maria montisque polliceri coepit et minari interdum ferro, ni sibi obnoxia foret, postremo ferocius agitare, quam solitus erat.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 23장5)
Sed ubi Tarquinius Crassum nominavit, hominem nobilem, maxumis divitiis, summa potentia, alii rem incredibilem rati, pars, tametsi verum existumabant, tamen, quia in tali tempore tanta vis hominis magis leniunda quam exagitanda videbatur, plerique Crasso ex negotiis privatis obnoxii, conclamant indicem falsum esse deque ea re postulant uti referatur.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 48장6)
domi industria, foris iustum imperium, animus in consulundo liber, neque delicto neque lubidini obnoxius.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 52장36)
Nam illa quidem piget dicere, his annis quindecim quam ludibrio fueritis superbiae paucorum, quam foede quamque inulti perierint vestri defensores, ut vobis animus ab ignavia atque socordia corruptus sit, qui ne nunc quidem obnoxiis inimicis exurgitis atque etiam nunc timetis eos, quibus decet terrori esse.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 31장3)
De homine dixi, fluvida materia et caduca et omnibus obnoxia causis;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 24:1)
In hoc obnoxio domicilio animus liber habitat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 65 21:4)
altero, si solet ebrius fieri et huic obnoxius vitio est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 83 10:4)
Item sine tristitia eum dici aiunt, qui non est obnoxius tristitiae nec frequens nimiusve in hoc vitio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 85 3:2)
Exempla enim se ipsos inutilis disciplinae circumferunt nulli non vitio, quod insequuntur, obnoxii.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 35:2)
Umbram quoque transvolantium reformidant obnoxia avibus rapto viventibus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 121 18:4)
Corpora obnoxia sunt et adscripta dominis ;
(세네카, 행복론, Liber III 89:3)
Duas deus res dedit, quae illum obnoxium validissimum facerent, rationem et societatem ;
(세네카, 행복론, Liber IV 84:5)
Unicum tibi ornamentum, pulcherrima et nulli obnoxia aetati forma, maximum decus visa est pudicitia.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 112:2)
Numquam illi obnoxius fuit;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 9:2)
Labant humana ac fluunt neque ulla pars vitae nostrae tam obnoxia aut tenera est quam quae maxime placet, ideoque felicissimis optanda mors est, quia in tanta inconstantia turbaque rerum nihil nisi quod praeterit certum est.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 130:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION