도구

도구

라틴어 문장 검색

tum, si qua fuerint minus effecta iis, quae levius adhuc adflicti coeperamus, imperitanti fortunae remittantur, quae, si quid mediocrium alioqui in nostro ingenio virium fuit, ut non exstinxerit, debilitavit tamen.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 15:5)
tum augendi minuendive causa veritatis superlatio atque traiectio, et rogatio atque huic finitima quasi percontatio expositioque sententiae suae;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 30:1)
Deinde utrique alteris freti finitimos armis aut metu sub imperium suum coegere, nomen gloriamque sibi addidere, magis ii, qui ad nostrum mare processerant, quia Libyes quam Gaetuli minus bellicose.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 18장13)
Ad hoc finitimis imperat, que se post regis fugam Metello dederant, quam plurimum quisque aquae portaret;
(살루스티우스, The Jugurthine War, 75장5)
Sed rex, nihil iam infectum Metello credens, quippe qui omnia, arma tela, locos tempora, denique naturam ipsam ceteris imperitantem industria vicerat, cum liberis et magna parte pecuniae ex oppido noctu profugit.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 76장1)
Qua tempestate Carthaginienses pleraque Africa imperitabant, Cyrenenses quoque magni atque opulenti fuere.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 79장3)
eandem illos causam belli cum Boccho habere, quam secum et cum aliis gentibus, libidinem imperitandi, quis omnia regna aduersa sint;
(살루스티우스, The Jugurthine War, 81장4)
Ad hoc populo Romano iam a principio imperi melius visum amicos quam seruos quaerere, tutiusque rati volentibus quam coactis imperitare.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 102장7)
Alexander cum iam in India vagaretur et gentes ne finitimis quidem satis notas bello vastaret, in obsidione cuiusdam urbis, dum circumit muros et inbecillissima moenium quaerit, sagitta ictus diu persedere et incepta agere perseveravit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 59 12:1)
Ciuitates plerumque finitimae inter repentinam discordiam bello tument:
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Iniuriarum sit actio. Quidam cum haberet filium et diuitem inimicum, occisus inspoliatus inuentus est. adulescens sordidatus diuitem sequebatur; diues eduxit in ius eum et postulauit ut si quid suspicaretur, accusaret se. pauper ait: accusabo cum potero, e 8:1)
ad arma protinus ignesque discursum est et indicta finitimis bella aut gesta cum civibus ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 10:3)
siue in finitimo gemuit stans noctua tigno, seu uoluit tangi parca lucerna mero, illa dies hornis caedem denuntiat agnis, succinctique calent ad noua lucra popae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 333)
comitis sed iure recepto Danuvii ripas et tractum limitis ampli circuit, hortatur, disponit, discutit, armat, sic sub patre Pius moderatus castra parentis, sic Marcus vivente Pio, post iura daturi, innumerabilibus legionibus imperitabant.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 87)
socias it Fama per urbes, finitimisque agitatur agris procul usque Lycaeos Partheniosque super saltus Ephyraeaque rura nec minus Ogygias eadem dea turbida Thebas insilit, haec totis perfundit moenia pinnis Labdaciumque ducem praemissae consona nocti territat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권67)
"an sceleris data fama per urbes finitimas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION