라틴어 문장 검색

"vos scelera admissa punitis, apud nos et cogitare peccare est:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 35장 1:11)
"Ita in nobis non genitura plectitur, sed ingenii natura punitur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 36장 1:5)
Albinum civemque praestantissimum L. Opimium, Gracchi interfectorem, a populo absolutum, cum is contra populi studium stetisset, Gracchani iudices sustulerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 34장 1:4)
Nam P. Lentulus, quamquam patefactis indiciis, confessionibus suis, iudicio senatus non modo praetoris ius, verum etiam civis amiserat, tamen magistratu se abdicavit, ut quae religio C. Mario, clarissimo viro, non fuerat, quo minus C. Glauciam, de quo nihil nominatim erat decretum, praetorem occideret, ea nos religione in privato P. Lentulo puniendo liberaremur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM TERTIA 15:5)
Quamquam, patres conscripti, quae potest esse in tanti sceleris inmanitate punienda crudelitas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM QUARTA 11:2)
L. Iunius Brutus (consul a. 509)62 22 M. Iunius Brutus iuris peritus6 5 M. Iunius Brutus, Caesaris interfector, praetor a. 44. eiCicero libros de finibus despondit (cf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)270)
Est enim ulciscendi et puniendi modus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 45:2)
Idque est magni viri, rebus agitatis punire sontes, multitudinem conservare, in omni fortuna recta atque honesta retinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 107:2)
Omnis autem et animadversio et castigatio contumelia vacare debet neque ad eius, qui punitur aliquem aut verbis castigat, sed ad rei publicae utilitatem referri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 114:5)
Prohibenda autem maxime est ira in puniendo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 115:2)
Illa vero omnibus in rebus repudianda est optandumque, ut ii, qui praesunt rei publicae, legum similes sint, quae ad puniendum non iracundia, sed aequitate dicuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 115:4)
Quis enim umquam orator magnus et gravis, cum iratum adversario iudicem facere vellet, haesitavit ob eam causam, quod nesciret, quid esset iracundia, fervorne mentis an cupiditas puniendi doloris?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 220:1)
Huic autem est illa dispar adiuncta ratio orationis, quae alio quodam genere mentis iudicum permovet impellitque, ut aut oderint aut diligant aut invideant aut salvum velint aut metuant aut sperent aut cupiant aut abhorreant aut laetentur aut maereant aut misereantur aut poenire velint aut ad eos motus deducantur, si qui finitimi sunt [et de propinquis ac] talibus animi permotionibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 185:1)
p. 342M Statu esse optimo constitutam rem publicam, quae ex tribus generibus illis, regali et optumati et populari, confusa modice nec puniendo inritet animum inmanem ac ferum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 64:1)
Post autem cum Persis et Philippus, qui cogitavit, et Alexander, qui gessit, hanc bellandi causam inferebat, quod vellet Graeciae fana poenire;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION