라틴어 문장 검색

ne Parrhasii manus temere ludat coloribus, internecione humana emendum est?
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Laesae reipublicae sit actio. Parrhasius pictor Atheniensis, cum Philippus captiuos Olynthios uenderet, emit unum ex iis senem; perduxit Athenas; torsit et ad exemplar eius pinxit Proinethea. Olynthius in tormentis periit. ille tabulam in templo Mineruae p 8:11)
ad arma protinus ignesque discursum est et indicta finitimis bella aut gesta cum civibus ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 10:3)
siue in finitimo gemuit stans noctua tigno, seu uoluit tangi parca lucerna mero, illa dies hornis caedem denuntiat agnis, succinctique calent ad noua lucra popae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 333)
socias it Fama per urbes, finitimisque agitatur agris procul usque Lycaeos Partheniosque super saltus Ephyraeaque rura nec minus Ogygias eadem dea turbida Thebas insilit, haec totis perfundit moenia pinnis Labdaciumque ducem praemissae consona nocti territat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권67)
"an sceleris data fama per urbes finitimas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권9)
omnibus ultro non iuvenum modo, sed gelidis et inertibus aevo pectoribus mens una subit, viduare penates, finitimas adhibere manus, iamque ire.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권150)
"ubi maximus Hypseus finitimusque Dryas, ubi Phocidos arma sonorae Euboicique duces?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권132)
AT ubi hostilis exercitus exterminatis dispersisque insulae indigenis, domum reuersus est, coeperunt et illi paulatim uires animosque resumere, emergentes de latibulis, quibus abditi fuerant, et unanimo consensu auxilium caeleste precantes, nc usque ad internicionem usquequaque delerentur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XVI.2)
ita duntaxat, ut, si eadem ciuitas cum finitimis locis uerbum Dei receperit, ipse quoque XII episcopos ordinet, et metropolitani honore perfruatur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIX. 1:6)
Nam et suam gentem ab hostili paganorum depopulatione liberauit, et ipsam gentem Merciorum finitimarumque prouinciarum, desecto capite perfido, ad fidei Christianae gratiam conuertit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV. 2:5)
HIS temporibus rex Osuiu, cum acerbas atque intolerabiles pateretur inruptiones saepe dicti regis Merciorum, qui fratrem eius occiderat, ad ultimum necessitate cogente promisit se ei innumera et maiora, quam credi potest, ornamenta regia uel donaria in pretium pacis largiturum, dummodo ille domum rediret, et prouincias regni eius usque ad internicionem uastare desineret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV.3)
me haud paenitet eorum sententiae esse quibus et apparitores hoc genus ab Etruscis finitimis, unde sella curulis, unde toga praetexta sumpta est, et numerum quoque ipsum ductum placet, et ita habuisse Etruscos, quod ex duodecim populis communiter creato rege singulos singuli populi lictores dederint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 88:2)
eo ex finitimis populis turba omnis, sine discrimine liber an servus esset, avida novarum rerum perfugit, idque primum ad coeptam magnitudinem roboris fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 91:1)
iam res Romana adeo erat valida ut cuilibet finitimarum civitatum bello par esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 94:1)
sed penuria mulierum hominis aetatem duratura magnitudo erat, quippe quibus nec domi spes prolis nec cum finitimis conubia essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 94:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION