도구

도구

라틴어 문장 검색

Etenim finitis ad se inuicem fuerit quaedam, infiniti uero atque finiti nulla umquam poterit esse collatio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:7)
Quicquid nunc amat inuicem
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 17:1)
Si haec omnia beatitudinis membra forent, a se quoque inuicem discreparent;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:6)
— Nonne, inquit, monstrauimus ea quae appetuntur pluribus idcirco uera perfectaque bona non esse quoniam a se inuicem discreparent, cumque alteri abesset alterum plenum absolutumque bonum afferre non posse, tum autem uerum bonum fieri cum in unam ueluti formam atque efficientiam colliguntur, ut quae sufficientia est eadem sit potentia, reuerentia, claritas atque iucunditas, nisi uero unum atque idem omnia sint, nihil habere quo inter expetenda numerentur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:8)
Coniuncta uero naturarum ipsa diuersitas inuicem discors dissociaret atque diuelleret nisi unus esset qui quod nexuit contineret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:12)
Sed uisne rationes ipsas inuicem collidamus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:3)
Ea series caelum ac sidera mouet, elementa in se inuicem temperat et alterna commutatione transformat, eadem nascentia occidentiaque omnia per similes fetuum seminumque renouat progressus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:7)
transmutabilia enim sunt ad invicem quae materiam unius naturae communicant.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 44:9)
Quia nec illa quae docet pars prima, nec quae docet pars secunda, ostendunt mundum et motum primum esse novum, quia tales possunt esse tarditates et velocitates quarundam stellarum in suis sphaeris respectu aliarum et etiam tales coniunctiones earum ad invicem, etiam si mundus et motus primus esset aeternus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 8 55:5)
Ideo philosophus speculando entia causata, quae sunt in mundo, et naturas eorum et ordinem eorum ad invicem inducitur in speculationem altissimarum causarum rerum, quia cognitio effectuum est quaedam manuductio in cognitionem suae causae;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 8:5)
Idem propositum periculum est iis, quibus voluntas desidendi est, venter nihil reddit nisi et aegre et durum, tumor in pedibus est, idemque modo dextra modo sinistra parte ventris invicem oritur atque finitur:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 7장15)
ubi frigere coepit, ad ignem refertur, et idem in altero fit, deinde invicem in utroque:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 17장35)
proximeque abstinentiam sumendus est cibus exiguus, bibenda aqua, postero die etiam vinum, deinde invicem alternis diebus modo aqua modo vinum, donec omnis causae metus finiatur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 2장21)
aliae cotidie pares sunt, aliae inpares, atque invicem altero die lenior, altero vehementior . . . :
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 3장20)
deinde habere duo pittacia, quae frontis latitudinem longitudinemque aequent, ex his invicem alterum in aceto et rosa habere, alterum in fronte;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber III, 10장3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION