라틴어 문장 검색

in die tenebroso et malo, et fuit perturbatio magna in habitantibus super terram.
(불가타 성경, 에스테르기, 1장1)
Quod Mardochaeum non latuit; statimque nuntiavit reginae Esther, et illa regi ex nomine Mardochaei.
(불가타 성경, 에스테르기, 2장22)
[7] Vel idem vocabulum eisdem litteris ubique ut redderem quam maxime cum intentus essem, tamen ne oculos laterent alliquot menda inpedire nequivi.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 14:1)
Inter omnes priscae auctoritatis viros, qui Pythagora duce puriore mentis ratione viguerunt, constare manifestum est, haude quemquam in philosophiae disciplinis ad cumulum perfectionis evadere, nisi cui talis prudentiae nobilitas quodam quasi quadruvio vestigatur, quod recte intuentis sollertiam non latebit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:1)
Id si in uno quis noverit, reliqua eum ratio non latebit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De arithmetica medietate eiusque proprietatibus 1:7)
Quae ne lateant neve sint aliquibus ignorata, depromimus.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De tribus medietatibus, quae armonicae et geometricae contrariae sunt 1:3)
Rimari solitus atque latentis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 22:1)
Sol latet ac nondum caelo uenientibus astris
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, V 5:1)
Latet obscuris condita uirtus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 34:1)
Licet caelo proferre lucidos dies eosdemque tenebrosis noctibus condere, licet anno terrae uultum nunc floribus frugibusque redimire nunc nimbis frigoribusque confundere, ius est mari nunc strato aequore blandiri nunc procellis ac fluctibus inhorrescere:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:17)
Sed quonam lateat quod cupiunt bonum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 15:1)
Illic latentes pectora turbant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, X 18:1)
An est aliquid, tametsi uulgus lateat, cui uocabula ista conueniant?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:9)
Nam ubi oculos a summae luce ueritatis ad inferiora et tenebrosa deiecerint, mox inscitiae nube caligant, perniciosis turbantur affectibus, quibus accedendo consentiendoque quam inuexere sibi adiuuant seruitutem et sunt quodam modo propria libertate captiuae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:12)
Aiunt enim non ideo quid esse euenturum quoniam id prouidentia futurum esse prospexerit, sed e contrario potius quoniam quid futurum est id diuinam prouidentiam latere non posse eoque modo necessarium hoc in contrariam relabi partem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION