라틴어 문장 검색

dabimus solacia dignis luctibus Aoniasque tuo sacrabimus ultro inferias, Etrusce, seni!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum11)
Sed neque barbaricis Latio transmissus ab oris:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum25)
Quis sublime genus formamque insignis Etruscae nesciat?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum43)
quas tunc inferias aut quae lamenta dedisses maternis, Etrusce, rogis, qui funera patris haud matura putas atque hos pius ingeniis annos!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum52)
dextra bis octonis fluxerunt saecula lustris, atque aevi sine nube tenor, quam dives in usus natorum totoque volens excedere censu, testis adhuc largi nitor inde adsuetus Etrusci, cui tua non humilis dedit indulgentia mores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum54)
haud mirum, ductor placidissime, quando haec est quae victis parcentia foedera Cattis quaeque suum Dacis donat clementia montem, quae modo Marcomanos post horrida bella vagosque Sauromatas Latio non est dignata triumpho.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum61)
Iamque in fine dies et inexorabile pensum deficit, hic maesti pietas me poscit Etrusci, qualia nec Siculae moderantur carmina rupes nec fati iam certus olor saevique marita Tereos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum62)
Talia dicentem genitor dulcedine laeta audit et immites lente descendit ad umbras verbaque dilectae fert narraturus Etruscae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum78)
illa licet sacrae placeat sibi nube rapinae - nempe dedit superis illum, quem turbida semper Iuno videt refugitque manum nectarque recusat - , at tu grata deis pulchroque insignis alumno misisti Latio, placida quem fronte ministrum Iuppiter Ausonius pariter Romanaque Iuno aspiciunt et uterque probant, nec tanta potenti terrarum domino divum sine mente voluptas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 6)
"ter Latio deciesque tulit labentibus annis Augustus fasces, sed coepit sero mereri:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Septimus Decimus Consulatus Imp. Aug. Germanici14)
tuque, regnator lyricae cohortis, da novi paulum mihi iura plectri, si tuas cantu Latio sacravi, Pindare, Thebas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Vibium Maximum3)
quando te dulci Latio remittent Dalmatae montes, ubi Dite viso pallidus fossor redit erutoque concolor auro?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Vibium Maximum6)
inde tamen venias, melior qua porta malignum cornea vincit ebur, somnique in imagine monstra, quae solitus, sic sacra Numae ritusque colendos mitis Aricino dictabat nympha sub antro, Scipio sic plenos Latio Iove ducere somnos creditur Ausoniis, sic non sine Apolline Sylla
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum109)
Vos tenet, Etruscis manat quae fontibus unda, unda sub aestiuum non adeunda Canem, nunc autem sacris Baiarum proxima lymphis, cum se purpureo uere remittit humus.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 51)
inde Turnus Rutulique diffisi rebus ad florentes opes Etruscorum Mezentiumque regem eorum confugiunt, qui Caere opulento tum oppido imperitans, inde ab initio minime laetus novae origine urbis, et tum nimio plus quam satis tutum esset accolis rem Troianam crescere ratus, haud gravatim socia arma Rutulis iunxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 31:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION