라틴어 문장 검색

Similiter autem licebit et aliarum formarum, quae pluribus angulis continentur quantitates adscribere.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Descriptio figuratorum numerorum in ordine 1:1)
Hoc vero etiam disiuncte licet.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De geometrica medietate eiusque proprietatibus 4:2)
x xvj xl. Nunc igitur licet in huiusmodi dispositione omnes armonicas proprietates agnoscere.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quemadmodum constitutis altrinsecus duobus terminis arithmetica, geometrica et armonica inter eos medietas alternetur: in quo de eorum generationibus 3:2)
Quarum fraus aperta patuisset si nobis ipsorum confessione delatorum, quod in omnibus negotiis maximas uires habet, uti licuisset.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:16)
Qui nunc populi rumores, quam dissonae multiplicesque sententiae, piget reminisci;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:12)
Licet caelo proferre lucidos dies eosdemque tenebrosis noctibus condere, licet anno terrae uultum nunc floribus frugibusque redimire nunc nimbis frigoribusque confundere, ius est mari nunc strato aequore blandiri nunc procellis ac fluctibus inhorrescere:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:17)
promouimus, inquit, aliquantum si te non iam totius tuae sortis piget.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:5)
Postremo idem de tota concludere fortuna licet, in qua nihil expetendum, nihil natiuae bonitatis inesse manifestum est, quae nec se bonis semper adiungit et bonos quibus fuerit adiuncta non efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:13)
Ne terris liceat uagis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 11:1)
Huic licet inlita pocula melle
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 19:1)
idem de reuerentia, claritudine, iucunditate coniectare licet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:14)
Sed licet uariis malis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VI 17:1)
sed quorum atrox scelerataque mens bonorum pernicie saeuit, id ipsum eis licere noluissem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:3)
— Nec licet, inquit, uti conuenienti monstrabitur loco, sed tamen, si id ipsum quod eis licere creditur auferatur, magna ex parte sceleratorum hominum poena releuetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:4)
Licet igitur definire casum esse inopinatum ex confluentibus causis in his quae ob aliquid geruntur euentum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION