라틴어 문장 검색

"Aetium Placidus mactavit semivir amens;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 155)
"Interea incautam furtivis Vandalus armis te capit, infidoque tibi Burgundio ductu extorquet trepidas mactandi principis iras."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 187)
Non divos specialibus faventes agris, urbibus insulisque canto, Saturnum Latio Iovemque Cretae Iunonemque Samo Rhodoque Solem, Hennae Persephonen, Minervam Hymetto, Vulcanum Liparae, Papho Dionen, Argis Persea, Lampsaco Priapum, Thebis Euhion Ilioque Vestam, Thymbrae Delion, Arcadem Lycaeo, Martem Thracibus ac Scythis Dianam, quos fecere deos dicata templa, tus, sal, far, mola vel superfluarum consecratio caerimoniarum.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem30)
sed saepe deis hos inter honores caespes et exiguo placuerunt farra salino.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici72)
nec ova tantum nec lenes halicae nec asperum far?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum8)
"anne ducem servatricemque cohortis Inachiac ingratis coram tot milibus ausus mactare in tumulos - quanti pro funeris ultor!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권255)
"non me ense tuo tunc, maxime Tydeu, - et poteras - nostri mactatum in limine Adrasti!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권37)
spirantes super inferias captiva Pelasgum corpora frenatosque pater, solacia forti bellorum, mactabat equos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권27)
"rapiet fortasse precantes, si mens nota mihi, nec coniugialia supra funera, sed caris longe mactabit ab umbris."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권68)
non dico quales sitis in sacrificando, cum enecta et tabidosa et scabiosa quaeque mactatis, cum de opimis et integris supervacua quaeque truncatis, capitula et ungulas, quae domi quoque pueris vel canibus destinassetis, cum de decima Herculis nec tertiam partem in aram eius inponitis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 14장 1:2)
Quo tempore reuerentissimus antistes Aidan in insula Farne, quae duobus ferme milibus passuum ab urbe procul abest, morabatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XVI. 1:1)
IPSO etiam anno, quo finem uitae accepit rex Ecgfrid, episcopum, ut diximus, fecerat ordinari Lindisfarnensium ecclesiae uirum sanctum et uenerabilem Cudberctum, qui in insula permodica, quae appellatur Farne, et ab eadem ecclesia nouem ferme milibus passuum in Oceano procul abest, uitam solitariam per annos plures in magna corporis et mentis continentia duxerat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXV [XXVII].3)
Obiit autem pater reuerentissimus in insula Farne, multum deprecatus fratres, ut ibi quoque sepeliretur, ubi non paruo tempore pro domino militaret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVII [XXIX]. 1:10)
in quo etiam uenerabilis praedecessor eius Cudberct, priusquam insulam Farne peteret, aliquandiu secretus Domino militabat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVIII [XXX]. 1:8)
Mansit autem idem uir Dei in insula Farne XII annis, ibidemque defunctus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. I. 1:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION