라틴어 문장 검색

ut vero infames scopulos silvamque nefandam perventum, ceu nulla prius lamenta nec atri manassent imbres, sic ore miserrimus uno exoritur fragor, aspectuque accensa cruento turba furit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권49)
Tandem inter silvas - sic Euhius ipse pararat - errantes subitam pulchro in maerore tuentur Hypsipyles;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권336)
Ipse, datum quotiens intereisoque tumultu conticuit stupefacta domus, solatur Adrastus adloquiis genitorem ultro, nune fata recensens resque hominum duras et inexorabile pensum, nune aliam prolem mansuraque numine dextro pignora, nondum orsis modus, et lamenta redibant.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권13)
his miscet planctus multumque indigna cruentat pectora, caeruleae referunt lamenta sorores:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권188)
At pater arcano residens Ismenos in antro, unde aurae nubesque bibunt atque imbrifer arcus pascitur et Tyrios melior venit annus in agros, ut lamenta procul, quamquam obstrepit ipse, novos-que accepit natae gemitus, levat aspera musco colla gravemque gelu crinem, ceciditque soluta pinus adulta manu dimissaque volvitur urna.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권190)
poscunt fata senes, ardet palletque iuventus, atria femineis trepidant ululata querellis, flent pueri et flendi nequeunt cognoscere causas attoniti et tantum matrum lamenta trementes, illas cogit amor, nec habent extrema pudorem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권248)
"liceat voltus fortasse supremum noscere dilectos et ad haec lamenta videre, anne fleas, illum gemitu iam supplice mater frangit et exsertum dimittere dicitur ensem:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권196)
amant miseri lamenta malisque fruuntur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권17)
"si quid in hoc veteri bellorum sanguine mecum quaesitura venis, si tu quoque dura Creontis iussa times, possum tibi me confisa fateri, si misera es - certe lacrimas lamentaque cerno - , iunge, age, iunge fidem:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권175)
gaudent lamenta novaeque exsultant lacrimae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권385)
Romani cum pars maior ex acie Veios petisset Romam, nemo superesse quemquam eos qui Romam refugerant crederet, complorati omnes pariter vivi mortuique totam prope urbem lamentis impleverunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 428:1)
cui cum se maesta turba ad pedes principumque orationem necessitate ultima expressam fletus mulierum ac puerorum, qui exsilii comites trahebantur, excepisset, parcere lamentis Sutrinos iussit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 30:1)
itaque velut demerso ab admiratione animo cum silentio defixi stetissent, repente, postquam cervice caesa fusus est cruor, tam libero conquestu coortae voces sunt ut neque lamentis neque exsecrationibus parceretur, spoliisque contectum iuvenis corpus, quantum militaribus studiis funus ullum concelebrari potest, structo extra vallum rogo cremaretur, Manlianaque imperia non in praesentia modo horrenda sed exempli etiam tristis in posterum essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 98:1)
adeo super maerorem pudor quidam fugere conloquia et coetus hominum cogebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 83:1)
is victorem detractum ex equo magistrum equitum plenus maeroris atque irae trucidavit, nec multum afuit quin corpore etiam, quia inter hostilis ceciderat turmas, Samnites potirentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 315:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION