도구

도구

라틴어 문장 검색

interea foeda aspectu ridendaque multo pane tumet facies aut pinguia Poppaeana spirat, et hinc miseri viscantur labra mariti:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI235)
si nocte maritus aversus iacuit, periit libraria, ponunt cosmetae tunicas, tarde venisse Liburnus dicitur et poenas alieni pendere somni cogitur;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI243)
vivit tamquam vicina mariti, hoc solo propior quod amicos coniugis odit et servos, gravis est rationibus.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI262)
Hic magicos adfert cantus, hic Thessala vendit philtra, quibus valeat mentem vexare mariti et solea pulsare natis:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI296)
fusa venena silent, malus ingratusque maritus et quae iam veteres sanant mortaria caecos.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII80)
) notior Aufidio moechus celebrare solebas, quodque taces, ipsos etiam inclinare maritos.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX11)
o gloria, vincitur idem nempe et in exilium praeceps fugit atque ibi magnus mirandusque cliens sedet ad praetoria regis, donec Bithyno libeat vigilare tyranno, finem animae, quae res humanas miscuit olim, non gladii, non saxa dabunt nec tela, sed ille Cannarum vindex et tanti sanguinis ultor anulus, i demens et saevas curre per Alpes, ut pueris placeas et declamatio fias!
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X70)
exilium et carcer Minturnarumque paludes et mendicatus victa Carthagine panis hinc causas habuere;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X111)
Unus tamen extitit, qui mallet exilium.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, SEDITIO APULEIANA 3:1)
senatus exilio Metelli, damnatione Rutili debilitatus omne decus maiestatis amiserat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, SEDITIO DRUSIANA 3:4)
si quidem carcer catenae, fuga exilium horrificaverant dignitatem.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 10:3)
Ulcisci autem se Cicero videbatur, ut qui respondisse sibi Vatinium meminerat, cum humeris se rei publicae de exilio reportatum gloriaretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 5:5)
ludens ad Ciceronis exilium.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 6:3)
Mater Euryali ad dirum nuntium, ut excussos de manibus radios et pensa demitteret, ut per muros et virorum agmina ululans et comam scissa decurreret, ut effunderet dolorem in lamentationum querelas, totum de Andromache sumpsit lamentante mortem mariti.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 12:1)
— Gaudent perfusi sanguine fratrum, Exilioque domos et dulcia limina mutant.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 15:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION