도구

도구

라틴어 문장 검색

Qualitatis novitas quae cuiusdam rei personalis ortum intra materialem universum complectitur, directam Dei actionem, vocationem peculiarem ad vitam nec non ad necessitudinem cuiusdam “Tu” cum altero “tu” requirit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 103:4)
In cunctis creaturis eius vivificans Spiritus habitat, qui ad necessitudinem cum Eo instaurandam nos vocat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 118:2)
Cum suis colloquens discipulis, eosdem ad paternam necessitudinem agnoscendam invitabat, quam Deus omnibus cum suis creaturis habet, atque ipsis moventi blandimento memorabat quomodo suos ob oculos unaquaeque earum magnum habeat pondus:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 129:3)
100. Novum Testamentum non modo de terrestri Iesu eiusque prorsus certa amabilique cum rebus necessitudine loquitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 133:1)
Nova necessitudo cum natura non habebitur sine novo homine.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 156:3)
119. Deviati anthropocentrismi reprobatio necessitudinum inter personas momentum ne postponere quidem debet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:1)
Si oecologicum discrimen est patefactio vel extraria manifestatio ethici, culturalis et spiritalis aetatis modernae discriminis, nostram relationem cum natura et ambitu sanare nequimus, nisi cunctae necessitudines fundamentales hominis sanantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:2)
Hac de causa ad congruam necessitudinem cum creato non est infirmanda socialis ratio hominis nec eius ratio transcendens, eius aperitio ad “Tu” divinum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:5)
Nam vinculum ambitus segregatum a necessitudinibus cum aliis personis et cum Deo proponi nequit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:6)
Quaelibet forma operis notionem praesumit de necessitudine quam homo potest aut debet cum alio constituere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 165:3)
Locorum imminutio operandi “negativum infert incursum in ordinem oeconomicum, per gradualem erosionem «patrimonii socialis», hoc est illius summae necessitudinum fiduciae, credibilitatis et observantiae legum, quae necessaria habentur ad quamlibet civilem consortionem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 168:9)
139. Dum de “ambitu” loquimur, peculiari modo necessitudinem quandam significamus:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 183:1)
necessitudinem nempe quae inter naturam intercedit et societatem quae in ea incolit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 183:2)
Agitur de cultura intellecta non solum veluti monumentis praeteriti temporis, sed peculiariter eius in viva, dynamica et activa notione, quae excludi non potest tempore quo iterum cogitatur de necessitudine inter hominem et ambitum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 188:7)
Inter Status necessitudines uniuscuiusque dominium servare debent, at etiam procedendi communiter statuere rationes, ut locorum ruinae, omnibus damnum facturae, vitentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 224:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION