살아있는 라틴어 : 문장 검색

vel quod eram Musas, ut crimina nostra, perosus, vel quod adhuc crescens et rude carmen erat.

cur modo damnatas repeto, mea crimina, Musas?

scilicet ut victus repetit gladiator harenam, et redit in tumidas naufraga puppis aquas, forsitan ut quondam Teuthrantia regna tenenti, sic mihi res eadem vulnus opemque feret, Musaque, quam movit, motam quoque leniet iram;

at cur in nostra nimia est lascivia Musa, curve meus cuiquam suadet amare liber?

nec quisquam est adeo media de plebe maritus, ut dubius vitio sit pater ille meo, crede mihi, distant mores a carmine nostro - vita verecunda est, Musa iocosa mea - magnaque pars mendax operum est et ficta meorum:

quid, nisi cum multo Venerem confundere vino praecepit lyrici Teia Musa senis?

denique nec video tot de scribentibus unum, quem sua perdiderit Musa;

nec mihi, quod lusi vero sine crimine, prodest, quodque magis vita Musa iocata mea est, plurima sed pelago terraque pericula passum ustus ab assiduo frigore Pontus habet, quique fugax rerum securaque in otia natus, mollis et inpatiens ante laboris eram, ultima nunc patior, nec me mare portubus orbum perdere, diversae nec potuere viae, suffecitque malis animus;

vivere me dices, sed sic, ut vivere nolim, nec mala tam longa nostra levata mora et tamen ad Musas, quamvis nocuere, reverti.

me quoque Musa levat Ponti loca iussa petentem.

et tamen ad numeros antiquaque sacra reverti sustinet in tantis hospita Musa malis, sed neque cui recitem quisquam est mea carmina, nec qui auribus accipiat verba Latina suis.

cane, Musa, receptus, dum licet huic nomen dissimulare suum.

frater ad eloquium viridi tendebat ab aevo, fortia verbosi natus ad arma fori, at mihi iam puero caelestia sacra placebant, inque suum furtim Musa trahebat opus.

Musa, tibi: