라틴어 문장 검색

Similiter illud, quod consuluerunt idem sapientes dicendo, ut domumtuam diligenter munias, examinatione et expositione indiget.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 190:25)
Quod vero sapientes et senes in fine consuluerunt:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 205:1)
et ab adulatoribus sive assentatoribus atqueab illis, qui secreto tibi ad aures aliter consuluerunt, quam palam verbisostenderent;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 206:2)
et a juvenibus, qui tibi consuluerunt, vindictam in continentifaciendam et guerram viriliter et potenti manu peragendum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 206:3)
Examinemus ergo, quid consentaneum huic rei sit, id est, qui et quotet quales consentiant voluntati et consilio tuo, et qui et quot et qualesconsentiant cum inimicis et adversariis illi, quos supra nominavi, id estmulti juvenes et vicini, et agnati atque cognati, et illi, qui tibi consuluerunt, vindictam in continenti faciendam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:1)
Præcipit et prohibet, permittit, consulit, implet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:1)
Consultiva est Dei voluntas, quando alicui consulit, ut cum dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:9)
Hijs itaque notatis et diligenter inspectis circa divitias et paupertatematque indigentiam et necessitatem atque fortunam, non consulo tibi, utin divitiis nimis confidas, nec eas in guerra facienda consumas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 258:4)
"Mea quidem sententiapaci, quæ nihil sit habitura insidiarum, semper est consulendum."
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 273:13)
" Consulo itaque tibi, ut te corrigas atque, me temptare verba pacis, permittas, et si id, quoddixi, bono animo facere volunt adversarii, illos ad tua præceptasuscipias.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 294:5)
Ex quo tibi hoc placet, ac inde mihi consulis, quod tibi placet, facere non postponas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 295:2)
Tunc Prudentia, dilatione modica postulata, de voluntate viri, in ejustamen absentia, secreto illos adversarios suos ad se fecit vocari, in quorumpræsentia bona pacis et mala guerræ ac belli prædictomodo narrans, illos coepit hortari, ut de injuria sibi et domino Melibeoac filiæ ejus facta dolerent, ejusque domini præceptis cumjuramento ac juratoribus ac poena stare nullatenus differrent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:1)
Alioquin nulli aliquo modo consulerem, ut sine causæ cognitione acpræcedenti tractatu arbitrium daret inimico suo vel super se potestatem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:6)
Prudentia vero accedens ad virum eique narrans quæcunque cum illistractaverat, petiit ab eo, an prædicta illi placerent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 298:1)
eisque fere omnia, quæ supra scripta sunt, per ordinem narrantes, consilium, quod superprædictis facerent, diligenter postulaverunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 301:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION