라틴어 문장 검색

que duo Phylosophus obiciebat contra Parmenidem et Melissum dicens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:11)
4. Et si obiciatur de hiis qui corruerunt spiritibus, dupliciter responderi potest:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 11:1)
6. Et si obiciatur de serpente loquente ad primam mulierem, vel de asina Balaam, quod locuti sint, ad hoc respondemus quod angelus in illa et dyabolus in illo taliter operati sunt quod ipsa animalia moverunt organa sua, sic ut vox inde resultavit distincta tanquam vera locutio;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 13:1)
2. Si quis vero fatetur contra obiciens quod non oportebat illum loqui, cum solus adhuc homo existeret, et Deus omnia sine verbis archana nostra discernat etiam ante quam nos, - cum illa reverentia dicimus qua uti oportet cum de eterna Voluntate aliquid iudicamus, quod licet Deus sciret, immo presciret (quod idem est quantum ad Deum) absque locutione conceptum primi loquentis, voluit tamen et ipsum loqui, ut in explicatione tante dotis gloriaretur ipse qui gratis dotaverat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 30:1)
plures, insuper, apud Gallos, provenere scriptores, qui nobilitatis et clericorum superbiam et crudelitem insectari, et palam reprehendere, non dubitaverunt.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.155)
Aliquis fortasse, literarum Romanarum omnino rudis, hic objiciet, " tironem nullum, nisi prius linguae Romanae rudimentis penitus imbutus fuerit, aliquid auribus Romanis gratum loqui aut scribere posse.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.39)
Hic indocti hebetesque aliqui (stolidum pecudum genus,) proculdubio objicient, " Nullum fere eorum, qui ad linguarum doctarum studium animum appellere decernunt, earum tam peritum esse posse, ut eis, non secus ac sermone patrio, quavis super re, uti possit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.53)
Non equidem insector delendaue carmina Liuiesse reor, memini quae plagosum mihi paruo Orbilium dictare;
(호라티우스의 두번째 편지, 130)
Qui fit, Maecenas, ut nemo, quam sibi sortemseu ratio dederit seu fors obiecerit, illacontentus vivat, laudet diversa sequentis?
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장1)
' sic me formabat puerum dictis et, sive iubebatut facerem quid, 'habes auctorem, quo facias hoc'unum ex iudicibus selectis obiciebat,sive vetabat, 'an hoc inhonestum et inutile factunecne sit, addubites, flagret rumore malo cum hic atque ille?
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장69)
obiciet nemo sordis mihi, quas tibi, Tilli,cum Tiburte via praetorem quinque secunturte pueri, lasanum portantes oenophorumque.
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장43)
tu cum sis quod ego et fortassis nequior, ultro insectere velut melior verbisque decorisobvolvas vitium?
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장25)
Imperat cuidam viro gravi, ut iurgiis atque conviciis insectaretur hominem et post inrogatam iniuriam primus veniret ad querimonias.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 13:4)
Inde cum consules Sulpicius et Albinovanus obiecissent catervas suas, et saxa undique a moenibus ac tela iacerentur, ipse quoque iaculatus incendia viam fecit arcemque Capitolii, quae Poenos quoque, quae Gallos etiam Senonas evaserat, quasi captivam victor insedit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE MARIANUM 7:1)
Quippe cum intra octavum decimum annum tenerum et obnoxium et opportunum iniuriae iuvenem videret, se plenae ex commilitio Caesaris dignitatis, lacerare furtis hereditatem, ipsum insectari probris, cunctis artibus cooptationem Iuliae gentis inhibere, denique ad opprimendum iuvenem palam arma moliri, et iam parato exercitu in Cisalpina Gallia resistentem motibus
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM MUTINENSE 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION