라틴어 문장 검색

Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)
Martius vero Maius Quintilis et October dies tricenos singulos possidebant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 7:1)
sed solus Februarius viginti et octo retinuit dies, quasi inferis et deminutio et par numerus conveniret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 7:4)
º octo annos nonaginta quasi superfundendos Graecorum exemplo, conputabant dies, alternisque annis binos et vicenos, alternis ternos vicenosque intercalantes expensabant intercala­tionibus quattuor.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 12:2)
Sed octavo quoque anno intercalares octo affluebant dies ex singulis quibus vertentis anni numerum apud Romanos super Graecum abundasse iam diximus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 12:3)
Post hoc imitatus Aegyptios solos divinarum rerum omnium conscios ad numerum solis, qui diebus tricenis sexaginta quinque et quadrante cursum conficit, annum dirigere contendit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 3:3)
sed neque mensi Februario addidit diem, ne deum inferum religio inmutaretur, et Martio Maio Quintili Octobri servavit pristinum statum, quod satis pleno erant numero, id est dierum singulorum tricenorumque.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 7:3)
sed Ianuarius Sextilis December, quibus Caesar binos dies addidit, licet tricenos singulos habere post Caesarem coeperint, quintanas tamen habent Nonas, et ab Idibus illis sequentes Kalendae in undevicesimum revertuntur, quia Caesar quos addidit dies neque ante Nonas neque ante Idus inserere voluit, ne Nonarum aut Iduum religionem, quae stato erat die, novella conperendinatione corrumperet.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 8:2)
Rutilius scribit Romanos instituisse nundinas, ut octo quidem diebus in agris rustici opus facerent, nono autem die intermisso rure ad mercatum legesque accipiendas Romam venirent, et ut scita atque consulta frequentiore populo referrentur, quae trinundino die proposita a singulis atque universis facile noscebantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 34:1)
Ego bis tricenis annis actis sine nota Eques Romanus e Lare egressus meo Domum revertar mimus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:4)
Fanniam legem post annos decem et octo lex Didia consecuta est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 6:1)
Bis tibi triceni fuimus, Mancine, vocati Et positum est nobis nil here praeter aprum, Non quae de tardis servantur vitibus uvae Dulcibus aut certant quae melimela favis, Non pira quae longa pendent religata genesta Aut imitata brevis Punica grana rosas, Rustica lactantes nec misit Sassina metas Nec de Picenis venit oliva cadis:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XLIII1)
Oppigneravit modo modo ad Cladi mensam Vix octo nummis anulum, unde cenaret.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LVII2)
Tricenos, puto, bis, vicenos ter, puto, nummos.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XXVI2)
Quod nutantia fronte perticata Gestat pondera Masclion superbus, Aut grandis Ninus omnibus lacertis Septem quod pueros levat vel octo, Res non difficilis mihi videtur, Uno cum digito vel hoc vel illo Portet Stella meus decem puellas.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION