라틴어 문장 검색

"fas et mihi spernere Phoebum, si tibi conlatus divum sator, omnia mergam fontibus arma tuis tristesque sine augure vittas."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권354)
"si licet et sanctis hic ora resolvere fas est manibus, o cunctis finitor maxime rerum, at mihi, qui quondam causas elementaque noram, et sator, oro, minas stimulataque corda remulce, neve ira dignare hominem et tua iura timentem, nam nec ad Herculeos - unde haec mihi proelia 2?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권48)
"quonam miseros, sator inclyte divum, Inachidas, quonam usque premes?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권227)
Diva Iovis solio iuxta comes, unde per orbem rara dari terrisque solet contingere, virtus, seu pater omnipotens tribuit, sive ipsa capacis elegit penetrare viros, caelestibus ut tunc desiluit gavisa plagis!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권281)
sic pater omnipotens, visusque nocentibus arvis abstulit, et dulci terrae caruere sereno.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권63)
"nunc tempus erat, sator optime divom!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권109)
"hominum, inclyte Theseu, sanguis erant, homines, eademque in sidera, eosdem sortitus animarum alimentaque vestra creati, quos vetat igne Creon Stygiaeque a limine portae, ceu sator Eumenidum aut Lethaei portitor amnis, submovet ac dubio caelique Erebique sub axe detinet, heu princeps Natura!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권271)
Dominus enim meus unus est, deus omnipotens aeternus, idem qui et ipsius.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 34장 1:5)
Omnipotens Deus sua uos gratia protegat, et uestri laboris fructum in aeterna me patria uidere concedat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIII.15)
Sed mihi placet ut, siue in Romana, siue in Galliarum, seu in qualibet ecclesia aliquid inuenisti, quod plus omnipotenti Deo possit placere, sollicite eligas, et in Anglorum ecclesia, quae adhuc ad fidem noua est, institutione praecipua, quae de multis ecclesiis colligere potuisti, infundas.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 1:22)
Cur non ergo et in hac spiritali ordinatione, qua per sacrum ministerium homo Deo coniungitur, tales conueniant, qui uel in prouectu ordinati episcopi gaudeant, uel pro eius custodia omnipotenti Deo preces pariter fundant?
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 4:3)
Mulier etenim pregnans cur non debeat baptizari, cum non sit ante omnipotentis Dei oculos culpa aliqua fecunditas carnis?
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 5:8)
Quia itaque isdem omnipotens Deus humanum genus pro culpa sua funditus extinguere noluit, et inmortalitatem homini pro peccato suo abstulit, et tamen pro benignitate suae pietatis fecunditatem ei subolis reseruauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 5:10)
Quod ergo naturae humanae ex omnipotentis Dei dono seruatum est, qua ratione poterit a sacri baptismatis gratia prohibere?
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 5:11)
quanto magis mulieres, quae corpus Domini omnipotentis accipiunt, custodire in se munditiam carnis debent, ne ipsa inaestimabilis mystcrii magnitudine grauentur?
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 9:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION