라틴어 문장 검색

" Tametsi mala multa et gravia, quae nos inter et nationes exteras extiterunt, jam omnino superata et praeterita sint, summo, tamen, dolore me afficit, vos certiores faciendi necessitudinem ingratam mihi impositam esse, rempublicam Gallicam naves nostras, in India occidentali, aliisque plurimis in locis, capere, et condemnare, non secus ac si bellum duas inter gentes geratur;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDEVICESIMUM.42)
Quamvis, enim, eos honore afficere solenne non esset, quorum vita in generis humani commodis promovendis insumpta fuit, Washingtonii, tamen, res gestae tantae extiterunt, ut populus universus Americanus, doloris indicium, qui tam late patet, deposcere suo jure debet.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.22)
utque, denique, idonea a Congressu parentur, quibus plane manifestum fiat, Congressum, virum bello, pace, civiumque animis primum, honore summo afficere velle.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.37)
At Arnoldium turpissimum, morte decies repetita, supplicio exquisito, et poenis acerbissimis affici oportebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.46)
aeternum, enim, nomen famamque a Britannis clade maxima affectis, virtute duxit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.127)
Quod si, de laboribus nostris bona fecerint eruditi judicia, summo nos honore affectos existimabimus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.12)
tanta dulcedine captos adficit ille animos tantaque libidine volgi auditur;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII30)
occulta ad patres produxit crimina servus matronis lugendus, at illos verbera iustis adficiunt poenis et legum prima securis.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII105)
quid suadet iuveni laetus stridore catenae, quem mire adficiunt inscripta, ergastula, carcer?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV5)
Quippe quae sine muro, sine turribus, modice edito in tumulo apud flumen sita, quattuor milibus Celtiberorum quadraginta exercitum per annos undecim sola sustinuit, nec sustinuit modo, sed saevius aliquando perculit pudendisque foederibus adfecit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM NUMANTINUM 2:1)
extorres idem patria longeque fugati conspectu ex hominum, foedati crimine turpi, omnibus aerumnis adfecti denique vivunt, et quo cumque tamen miseri venere parentant et nigras mactant pecudes et manibus divis inferias mittunt multoque in rebus acerbis acrius advertunt animos ad religionem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 2:2)
exprimitur porro gemitus, quia membra dolore adficiuntur et omnino quod semina vocis eliciuntur et ore foras glomerata feruntur qua quasi consuerunt et sunt munita viai.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 13:2)
et nunc nil ad nos de nobis attinet, ante qui fuimus, [neque] iam de illis nos adficit angor.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 22:5)
nam licet aeternum per nos sic esse soporem, nec desiderium nostri nos adficit ullum, et tamen haud quaquam nostros tunc illa per artus longe ab sensiferis primordia motibus errant, cum correptus homo ex somno se colligit ipse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 24:14)
Si vero et qui mensa fruitur copiosa hoc vitium saepe non sentit, et qui se uno cibo afficit saepe sustinet quod accusas, cur hoc varietati et non modo edacitati adsignas?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 22:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION