도구

도구

라틴어 문장 검색

Finitis placitis iuvenis philosopho grates reddidit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:55)
Tunc philosophus ait illi:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:56)
Nunquamne illud philosophi audisti:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:57)
Cui philosophus:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:61)
Tale iudicium apparet esse philosophi, et hoc est gratia Dei et merito vocatus est hoc nomine Auxilium Miserorum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:64)
Adductis omnibus rex philosophum qui vocabatur Auxilium Miserorum cum aliissapientibus ad se vocavit eisque accusatoris vocem et accusati audire etenodare praecepit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:24)
Philosophus hoc audiens commotus pietate pauperem adse vocavit et ait ei secrete:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:25)
Inde philosophus ad regem:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:30)
Tunc philosophus regi:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:33)
Quid autem iudicas inde, philosophe?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:37)
Philosophus:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:38)
Philosophus ait:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 114:1)
Dixit philosophus:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 131:1)
Ait alius philosophus:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 135:1)
Philosophus castigavit filium suum dicens:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 151:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION