도구

도구

라틴어 문장 검색

has diversas sententias media sententia P. Valerii Flacci vicit, qui utriusque rei memor imperatoribus qui ad Capuam essent scribendum censuit quid ad urbem praesidii esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 109:1)
in hoc tumultu Fulvius Flaccus porta Capena cum exercitu Romam ingressus, media urbe per Carinas Esquilias contendit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 130:1)
id eum tam licenter atque otiose facere Flacco indignum visum est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 133:1)
nec Flaccus consulesque certamen detrectavere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 141:2)
Capua etsi nihilo segnius obsessa per eos dies fuerat, tamen adventum Flacci sensit, et admiratio orta est non simul regressum Hannibalem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 157:1)
ii specie transfugarum cum ad Flaccum in castra venissent, ut inde tempore capto abirent, famesque, quae tam diu Capuae erat, nulli non probabilem causam transitionis faceret, mulier repente Campana in castra venit, scortum transfugarum unius, indicatque imperatori Romano Numidas fraude composita transisse litterasque ad Hannibalem ferre:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 169:2)
consurgentem iam Fulvium Taurea Vibellius Campanus, per mediam vadens turbam, nomine inclamavit et, cum mirabundus quidnam sese vellet resedisset Flaccus, me quoque inquit iube occidi, ut gloriari possis multo fortiorem quam ipse es virum abs te occisum esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 215:1)
cum Flaccus negaret profecto satis compotem mentis esse, modo prohiberi etiam se, si id vellet, senatus consulto diceret, tum Vibellius quando quidem inquit capta patria, propinquis amicisque amissis, cum ipse manu mea coniugem liberosque interfecerim, ne quid indigni paterentur, mihi ne mortis quidem copia eadem est quae his civibus meis, petatur a virtute invisae huius vitae vindicta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 217:1)
quia et quod ad supplicium attinet Campanorum et pleraque alia de Flacci unius sententia acta erant, mortuum Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 221:1)
hunc quoque ipsum Tauream neque sua sponte venisse Cales neque sua manu interfectum, sed dum inter ceteros ad palum deligatur, quia parum inter strepitus exaudiri possent quae vociferaretur, silentium fieri Flaccum iussisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 222:1)
consuli Laevino Capuam praetereunti circumfusa Campanorum est obsecrantium cum lacrimis ut sibi Romam ad senatum ire liceret oratum, si qua misericordia tandem flecti possent, ne se ad ultimum perditum irent nomenque Campanorum a Q. Flacco deleri sinerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 390:1)
Flaccus sibi privatam simultatem cum Campanis negare ullam esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 391:1)
Laevinus Campanos, iure iurando a Flacco adactos, quinto die quam ab senatu responsum accepissent Capuam redituros, sequi se Romam iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 395:1)
dein cum M. Atilium, C. Fulvium fratrem Flacci, legatos eius, et Q. Minucium et L. Veturium Philonem, item Claudii legatos, qui omnibus gerendis rebus adfuerant, in senatu viderent nec Fulvium avocari a Capua nec differri Campanos vellent, interrogatus sententiam M. Atilius Regulus, cuius ex iis qui ad Capuam fuerant maxima auctoritas erat,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 462:1)
Capuae interim Flaccus dum bonis principum vendendis, agro qui publicatus erat locando - locavit autem omnem frumento - tempus terit, ne deesset materia in Campanos saeviendi, novum in occulto gliscens per indicium protractum est facinus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 31:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION