라틴어 문장 검색

Si vero peregri- norum, si amicorum quispiam venerat, laetabatur super se nostro testimonio et, quidquid minus in opusculo erat, distinctione moderata et pronuntiationis varietate pensabat, ut in recitando illo ipse 1 vel placere vel displicere cotidie videretur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 11:9)
"ubi illa quondam constantia, in qua multo sale urbem defricans Lucilianum quippiam rettulisti?"
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:15)
Deinde hoc obsecro, ut, si mordacius quippiam scripsero, non tam meae austeritatis putetis esse quam morbi.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 2:4)
Non est humilitatis meae neque mensurae iudicare de ceteris et de ministris ecclesiarum sinistrum quippiam dicere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 8:8)
Tunc sancta Marcella, quae diu coniverat, ne per aemulationem quippiam facere crederetur, postquam sensit fidem apostolico ore laudatam in plerisque violari, ita ut sacerdotes quoque nonnullos monachorum maximeque saeculi homines in adsensum sui traheret hereticus ae simplicitati inluderet episcopi, qui de suo ingenio ceteros aestimabat, publice restitit malens Deo placere quam hominibus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 9:5)
nam quae comoedia, mimus quis melior plorante gula?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V75)
"aliis hunc mimum!"
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI189)
hos fovet omni involvitque sinu, domibus tunc porrigit altis secretumque sibi mimum parat;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI294)
res haut mira tamen citharoedo principe mimus nobilis, haec ultra quid erit nisi ludus?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII79)
Sic animum dirae trepidum formidine culpae confirmat, tunc te sacra ad delubra vocantem praecedit, trahere immo ultro ac vexare paratus, nam cum magna malae superest audacia causae, creditur a multis fiducia, mimum agit ille, urbani qualem fugitivus scurra Catulli:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII43)
Cum in senatu res maior quaepiam consultabatur eaque in posterum diem prolata est, placuit ut hanc rem super qua tractavissent ne quis enuntiaret priusquam decreta esset.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 19:2)
Cum iratus esse P. Clodius D. Laberio diceretur, quod ei mimum petenti non dedisset:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 6:1)
Sed quia et paulo ante Aurelius Symmachus et ego nunc Laberii fecimus mentionem, si aliqua huius atque Publii dicta referemus, videbimur et adhibendi convivio mimos vitasse lasciviam et tamen celebritatem, quam, cum adsunt, illi excitare pollicentur, imitari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 1:1)
Laberium asperae libertatis equitem Romanum Caesar quingentis milibus invitavit ut prodiret in scenam et ipse ageret mimos quos scriptitabat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 2:1)
Ego bis tricenis annis actis sine nota Eques Romanus e Lare egressus meo Domum revertar mimus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION