라틴어 문장 검색

impatiens tremit hasta morae, nec longius inter, quam quod tela vetet, superest mare.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 321:1)
impatiens, pugnaeque datur non ulla potestas.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 404:1)
hec Amata illa impatiens, que, repulso fatali connubio, quem fata negabant generum sibi adscire non timuit, sed in bella furialiter provocavit, et demum, male ausa luendo, laqueo se suspendit. 25.
(단테 알리기에리, Epistolae 56:7)
at tandem, morae impatiens, sine auxiliis Eboracum Novum solvit, subque Junii finem insulam Staten cepit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUINTUM.14)
Videt ridetque Philippus,et sibi dum requiem, dum risus undique quaerit,dum septem donat sestertia, mutua septem promittit, persuadet uti mercetur agellum.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0751)
"Revertere, anima mea, in requiem tuam."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 13:26)
Dum ita me antiquus serpens inluderet, in media ferme quadragesima medullis infusa febris corpus invasit exhaustum et sine ulla requie - quod dictu quoque incredibile sit - sic infelicia membra depasta est, ut ossibus vix haererem.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 24:5)
"Nonne melius est brevi tempore dimicare, ferre vallum, arma, cibaria, lassescere sub lorica et postea gaudere victorem, quam inpatientia unius horae servire perpetuo?"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:200)
Sic festinabat, sic inpatiens erat morarum, ut illam crederes profecturam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:11)
Sunt, quae oderunt suos et non suorum palpantur affectu, quarum inpatientia, index animi, nullam recepit excusationem et cassa inpudicitiae velamenta quasi aranearum fila disrumpit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:6)
nam Sergiolus iam radere guttur coeperat et secto requiem sperare lacerto;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI49)
abditus interea latet et secretus adulter, inpatiensque morae silet et praeputia ducit.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI123)
palma inter dominas, virtus natalibus aequa, nil ibi per ludum simulabitur, omnia fient ad verum, quibus incendi iam frigidus aevo Laomedontiades et Nestoris hirnea possit, tunc prurigo morae inpatiens, tum femina simplex, ac pariter toto repetitus clamor ab antro
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI163)
Sed vatem egregium, cui non sit publica vena, qui nil expositum soleat deducere nec qui communi feriat carmen triviale moneta, hunc, qualem nequeo monstrare et sentio tantum, anxietate carens animus facit, omnis acerbi inpatiens, cupidus silvarum aptusque bibendis fontibus Aonidum.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII17)
Sed nunc dilatis averte negotia cutis et gratam requiem dona tibi, quando licebit per totum cessare diem.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI58)

SEARCH

MENU NAVIGATION