라틴어 문장 검색

Punctus, filius Bertranni de Tripla, quae est Tripolis, adfuit in eodem comitatu cum ducentis equitibus et duobus millibus peditum [0706D] usque ad civitatem Taramriam regia via profectus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 38:7)
vel ullae insidiae aut vires inimicorum subito adessent, quin fidelibus regis in arce constitutis paterent:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 42:2)
Et hoc dicto, summa prece et in fide atque observantia admonuit universos qui aderant, ut si obiret, nunquam corpus ejus exanime in terra hac Sarracenorum sepulcro reconderent, ne ludibrio et derisui gentibus haberetur;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 54:7)
Quatuor millia, cornibus et signis auditis, in momento adfuerunt ad excutiendos greges:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 62:10)
Item ipso in anno secundo regis Baldewini secundi [0716B] in Sabbato sancto ejusdem resurrectionis, qua Godefridus et praedicti milites in crastino sunt ab Idumaeis trucidati, quando jugis de coelo gratia Dei ad corroborandam fidem Dominicae resurrectionis, in lampade olei in sepulcro Dominico reposita, flammam in momento suscitat ad incendendum hac nocte paschalem cereum, quidam peregrini circiter septingenti qui, adorato Domino Jesu ante sepulcrum ipsius venerabile, et qui, viso miraculo ignis coelitus accensi, in gaudio et hilari corde a Jerusalem descenderant ut fluenta Jordanis visitarent juxta ritum fidelium, ubi jam a montanis usque ad castellum Cuschet et de Burgewins processissent in solitudinis loco, ecce Sarraceni de Sur et Ascalone [0716C] adsunt, armis fortissime peregrinos incurrentes et cum eis praelia conserentes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 66:1)
Que enim aliqua perturbatione fiunt, ea nec constanter fieri possuntnec hiis, qui adsunt, approbari."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 46:3)
Amicorum causa honesta faciamus,studium semper adsit, cunctacio toto absit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 75:5)
Paupertas servum tibi libertate coequat, Adsunt divitie, tu dominaris ei.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 109:2)
Quæ in aliqua perturbatione fiunt, ea nec constanter fieri possunt,nec ab his, qui adsunt, approbari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 14:3)
Quæ enim aliqua perturbatione fiunt, ea nec constanter fieri possuntnec hijs, qui adsunt, approbari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 84:10)
Sermo vero brevis debet adesse, juxta illud "in multiloquio non deesse peccatum," et etiam secundum Catonem, qui ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 32:1)
In ipsa autem refectione quatuor debent abesse, multa vero adesse.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 35:1)
Multa vero debent adesse in reffectione:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 40:1)
Transitus non nocebit, si aliudnon affuerit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 84:7)
et quia audivi et scio te bonum hominem esse et fidelem, noloaliquem alium praeter te solum huius pecuniae commendationi adesse.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:38)

SEARCH

MENU NAVIGATION