도구

도구

라틴어 문장 검색

sed illaredde age quae deinceps risisti.
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장48)
Cumque ego id verecunde et vere, ut nunc experior, negarem meque adsequi posse diffiderem, sive quia omnis humanus sermo inferior esset laude caelesti, sive quia otium quasi quaedam ingenii robigo parvulam licet facultatem pristini sic-casset eloquii, tu e contrario adserebas in Dei rebus non possibilitatem inspici debere, sed animum, neque eum posse verba deficere, qui credidisset in verbo.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 1:2)
Accessit huic patellae iuxta tritum populi proverbium dignum operculum, Lupicinus sacerdos - secundum illud quoque, de quo semel in vita Crassum ait risisse Lucilius:
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 5:3)
Tunc tu rusticanus et pauper exultabis, ridebis et dices:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 11:10)
"Ignitum eloquium tuum, et servus tuus dilexit illud."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:20)
In quibus tanto se fudit eloquio, ut, quidquid ad laudem virginum pertinet, exquisierit, ordinant, expresserit.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 16:10)
Blesilla nostra ridebit nec dignabitur loquacium ranarum audire convicia, cum dominus eius dictus sit Beelzebub.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 5:10)
Et quia salvatoris dura videbantur eloquia, plurimi discipulorum retrorsum abierunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 1:15)
Rideo advocatum, qui patrono egeat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 2:11)
Placet mihi de larvis, de noctua, de bubone, de Niliacis ridere portentis:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 2:18)
O si videres sororem tuam et illud sacri oris eloquium coram audire contingeret, cerneres in parvo corpusculo ingentes animos, audires totam veteris et novi testamenti supellectilem ex illius corde fervere!
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:24)
"Quam dulcia gutturi meo eloquia tua, super mel et favum ori meo,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 14:4)
Tuncque conpletum est illud eloquium:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 3:18)
Laetus erat vultus et universis circa plorantibus solus ipse ridebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 13:10)
Cogebantur mori, qui dudum vivere coeperant et nesci- entes malum suum inter hostium manus ac tela ridebant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 8:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION