라틴어 문장 검색

HIS temporibus audiens Theodorus fidem ecclesiae Constantinopoli per heresim Eutychetis multum esse turbatam, et ecclesias Anglorum, quibus praeerat, ab huiusmodi labe inmunes perdurare desiderans, collecto uenerabilium sacerdotum doctorumque plurimorum coetu, cuius essent fidei singuli, sedulus inquirebat, omniumque unianimem in fide catholica repperit consensum;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XV [XVII].2)
sed etiam plurimis longe manentibus, ad quos felix industriae ac uirtutis eius rumor peruenit, occasionem salutis et correctionis ministrauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 2:11)
Quod dum multo tempore sedulus exsequeretur, contigit, eum die quadam de monasterio illo longius egressum, comitante secum uno de fratribus, peracto itinere redire.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 2:2)
Noui, inquit, multum mihi esse necesse uigiliis salutaribus insistere, et pro meis erratibus sedulo Dominum deprecari.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 2:14)
obsecrans sedulo, ut, cum patriam reuerteretur, per se iter facere meminisset.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 3:1)
Inque locis istis monachorum examina crebra Colligit, ac monitis cauit, quae regula patrum Sedulus instituit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 7:13)
Sicque certus de illorum correctione reuerentissimus pater exsultauit, ut uideret diem Domini;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXII. 2:2)
Qui quoniam et doctor suauissimus, et eorum, quae agenda docebat, erat exsecutor deuotissimus, libenter auditus ab uniuersis, inmutauit piis ac sedulis exhortationibus inueteratam illam traditionem parentum eorum, de quibus apostolicum illum licet proferre sermonem, quod aemulationem Dei habebant, sed non secundum scientiam;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXII.4)
At tu casta precor maneas, sanctique pudoris Adsideat custos sedula semper anus.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 337)
Tempus erit, cum me Veneris praecepta ferentem Deducat iuvenum sedula turba senem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 451)
Et tantum venerata virum hunc sedula curet, Huic paret atque epulas ipsa ministra gerat.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 517)
Non frustra quidam iam nunc in limine perstat Sedulus ac crebro prospicit ac refugit, Et simulat transire domum, mox deinde recurrit, Solus et ante ipsas excreat usque fores.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 537)
rure leuis uerno flores apis ingerit alueo, compleat ut dulci sedula melle fauos.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 131)
quin tua tunc iuuenes spectent incendia laeti, nec quisquam flammae sedulus addat aquam.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 427)
simul quae curando volneri opus sunt, tamquam spes subesset, sedulo conparat, simul, si destituat spes, alia praesidia molitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 422:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION