라틴어 문장 검색

Sed et cum ad Pompeium venisset, dicentibus sero eum venisse respondit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 7:4)
Quem nulla ambitio, nulla umquam largitio, Nullus timor, vis nulla, nulla auctoritas, Movere potuit in iuventa de statu, Ecce in senecta ut facile labefecit loco Viri excellentis mente clemente edita Summissa placide blandiloquens oratio?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:2)
Corylum sere.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 5:2)
A senecta:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 5:1)
— Dauni miserere senectae, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 5:2)
Hinc exaudiri gemitus iraeque leonum Vincla recusantum et sera sub nocte rudentum, Setigerique sues atque in praesepibus ursi Saevire ac formae magnorum ululare luporum:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 1:1)
sero voluit loquenti Iovi adsignare parem reverentiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 37:3)
Nunc iuvenem inparibus videre video concurrere fatis, Parcarumque dies et lux inimica propinquat, manifestumque esset Turnum utique periturum, sero tamen Iuppiter ipse duas aequato examine lances Sustinet, et fata inponit diversa duorum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 39:4)
Talis amor Daphnin, qualis cum fessa iuvencum Per nemora atque altos quaerendo bucula lucos Propter aquae rivum viridi procumbit in ulva Perdita, nec serae meminit decedere nocti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 20:1)
Perdita nec serae meminit decedere nocti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 20:5)
cur senecta opinionem exactae siccitatis accepit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 7:2)
Quia senecta, inquit ille, extincto per vetustatem naturali calore fit frigida, et ex illo frigore gelidi et superflui nascuntur humores.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 8:1)
inde senecta sicca est inopia naturalis humoris, humecta est abundantia vitiosi ex frigore procreati.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 8:3)
Te, quum, statione peracta, Astra petes serus, praelati regia coeli Excipiet, gaudente polo, seu sceptra tenere, Seu te flammigeros Phoebi conscendere currus, Telluremque nihil mutato sole timentem Igne vago lustrare iuvet:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:10)
At miseros angit sua cura parentes, Oderuntque gravis vivacia fata senectae, Servatosque iterum bellis civilibus annos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:43)

SEARCH

MENU NAVIGATION