라틴어 문장 검색

principaliter pro Dei servitio, et secundariopro suo commodo.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 77:3)
» Quidam tamen clerici causam convertunt, quia principaliterfaciunt et dicunt verba pro humano commodo et pro bonis præbendis, etsecundario pro Dei servitio, quod facere non debent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 77:8)
Pro omnibus vero prædictis libentius verba fundas utilia, scilicetpro Dei servitio et humano commodo et amici utilitate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 79:2)
Et post multa verba suum auxilium atqueconsilium circa medicinæ artem pro filia sua illi, pro se et aliis, repromisit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 14:2)
A bono doctore tradita ideo dixi, quia bonos doctores medicosque, artifices quoque et magistros ac operarios, et in qualibet arte vel professioneperitiores semper eligere debes, eorumque consilium et auxilium, si opusfuerit, postulare.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 61:1)
Cum ergo consilium hominis sine divino auxilio infirmum et inefficax sit, et sine ipso nihil facere valeamus, ut ipsemet testatur dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 80:3)
In primis igitur custodiam a Deo postulare suppliciter ac devote debes, a quo est "omne datum optimum" et sine cujus auxilio nihil bene valet custodiri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 186:1)
Secundo custodiam tui committas probatis et notis ac fidelibus amicis, ab illis auxilium, si opus est, ad tui custodiam postulando.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 187:1)
Auxilium a notis petito, si forte laboras.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 188:1)
et etiam cum factæ fuerint, nihil valent, nisi cum auxilio prudentium et fidelium amicorum et cum magnis expensisdefendantur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 194:8)
Recte respondisti, nam sicut cum amicorum nostrorum consilio atque auxilio vindictam facereproposueras, ita in concordia et reconciliatione corum consilium peterenon postponas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 300:2)
Nam, cum homines veniunt ad nos pro conscilio vel auxilio petendo,bene et iuste debemus eis consulere illosque adiuvare in bona causa, et etiam possumus inde iustum pretium petere sive salarium accipere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 15:2)
In primo igitur virtutis exercitio, quando homines adnos veniunt causa consilii vel auxilii perspiciendum est quid verum sit,quia veritas post Deum colenda est, quæ sola Deo homines primos facit, cumipse Deus veritas sit, ipso testante:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 18:3)
Similiter simotus animi loquentis nobiscum turbati sint aliqua ex prædictis causis,alia qui vult, ut ei præstemus consilium vel auxilium in mala causa, velindicemus etiam malitias vel collusiones vel faciamus aut dicamus aliquidquod ledat pietatem vel æxtimationem aut reverentiam nostram vel suam, veletiam aliquid quod sit contra bonos mores, statim, Deum præ oculishabentes, aperta fronte debemus animi ejus motus perturbatos propossecohibere eique benigne dicere:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 20:5)
In quo notare debemus quodillos qui ad nostrum consilium vel auxilium veniunt semper nos acquireredebemus ut ab eis lucrari et eorum amicitia et lucro uti moderate atquescienter secundum virtutis proprietatem;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 21:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION