라틴어 문장 검색

Iungunt opes, sociant voluntates, ut, quod aemulatio dissipatura erat, concordia cresceret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 10:8)
Non idem gemitus olim neque vulnus erat par damnorum sociis florentibus et modo victis, plena domus tunc omnis, et ingens stabat acervus nummorum, Spartana chlamys, conchylia Coa, et cum Parrhasii tabulis signisque Myronis Phidiacum vivebat ebur, nec non Polycliti multus ubique labor, rarae sine Mentore mensae, inde Dolabella Antonius, inde sacrilegus Verres referebant navibus altis occulta spolia et plures de pace triumphos, nunc sociis iuga pauca boum, grex parvus equarum, et pater armenti capto eripietur agello, ipsi deinde Lares, si quod spectabile signum, si quis in aedicula deus unicus;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII44)
"sed appellat puer unicus ut Polyphemi lata acies per quam sollers evasit Vlixes;"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX27)
semita certe tranquillae per virtutem patet unica vitae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X149)
Sic pax facta cum Tatio foedusque percussum, secutaque res mira dictu, ut relictis sedibus suis novam in urbem hostes demigrarent et cum generis suis avitas opes pro dote sociarent.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 22:2)
sed tamen id quoque uti concedam, quam lubet esto unica res quaedem nativo corpore sola, cui similis toto terrarum non sit, in orbi;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 13:7)
qua propter caelum simili ratione fatendumst terramque et solem, lunam mare cetera quae sunt, non esse unica, sed numero magis innumerali;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 24:10)
Nilus in aestatem crescit campisque redundat unicus in terris, Aegypti totius amnis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 23:5)
Nuper die quarto, ut recordor, et certe Aquarium urceum unicum domi fregit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 24:4)
Licet omnes, ait, qui adsunt pari doctrina polleant, sacrorum tamen Vettius unice conscius potest tibi et originem cultus qui huic deo penditur et causam festi sollemnis aperire.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 17:2)
Philosophia, inquit, quod unicum est munus deorum et disciplina disciplinarum, honoranda est anteloquio:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 21:2)
Quod ita elegantius auctore digessit, ut fabula lascivientis Didonis, quam falsam novit universitas, per tot tamen secula speciam veritatis optineat, et ita pro vero per ora omnium volitet, ut pictores fictoresque et qui figmentis liciorum contextas imitantur effigies hac materia vel maxime in efficiendis simulachris tamquam unico argumento decoris utantur, nec minus histrionum perpetuis et gestibus et cantibus celebrentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 5:1)
Quia te unicum, Eustathi, inquit, sectatorum philosophiae nostra aetas tulit, oratus sis ut modum dispensationis quam das ei convivanti nobis ipse patefacias.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 8:2)
Si vero plures ab institutione disciplinae huius alieni sint, prudentibus, qui pauciores intererunt, sanciet dissimulationem sui, et patietur loquacitatem maiori parti amiciorem sociare, ne rara nobilitas a plebe tumultuosiore turbetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 10:1)
Scilicet extremi Pompeium emtique clientes Continuo per tot sociabunt tempora regno?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION