라틴어 문장 검색

Et si dicatur quod pice adhuc et alie aves locuntur, dicimus quod falsum est, quia talis actus locutio non est, sed quedam imitatio soni nostre vocis;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 14:2)
Unde si expresse dicenti ‘pica’ resonaret etiam ‘pica’, non esset hec nisi representatio vel imitatio soni illius qui prius dixisset.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 14:4)
nam sensuale quid est in quantum sonus est;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 19:2)
Digno sono eo de morte.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 28:1)
alio modo secundum quod fabricata profertur vel ab autore vel ab alio quicunque sit, sive cum soni modulatione proferatur, sive non:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 122:3)
Ad quod dicimus, quod nunquam modulatio dicitur cantio, sed sonus, vel tonus, vel nota, vel melos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 123:2)
Nam quae peruincere uoces eualuere sonum, referunt quem nostra theatra?
(호라티우스의 두번째 편지, 187)
hic ego, rerumfluctibus in mediis et tempestatibus urbis, uerba lyrae motura sonum conectere digner?
(호라티우스의 두번째 편지, 251)
Ipse elementorum sonus et prima institutio praeceptoris aliter de erudito, aliter de rustico ore profertur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:16)
tibia, lyra et cithara cur facta sint, nesciat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 8:17)
quae si non ab initio os tenerum conposuit, in peregrinum sonum lingua corrumpitur et externis vitiis sermo patrius sordi-datur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 9:4)
Nota bonae secreta deae, cum tibia lumbos incitat et cornu pariter vinoque feruntur attonitae crinemque rotant ululantque Priapi maenades.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI159)
"testis mihi lectulus et tu, ad quem pervenit lecti sonus et dominae vox."
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX36)
Qua quodam tempore, quod lictoriae virgae sonum ignotum penatibus suis expaverat, a sorore satis insolenter inrisa, iniuriam non tulit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 13:1)
Cuius quod gaudium fuit, cum Duillius imperator, non contentus unius diei triumpho, per vitam omnem, ubi a cena rediret, praelucere funalia et praecinere sibi tibias iussit, quasi cotidie triumpharet.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM PRIMUM 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION