라틴어 문장 검색

Permagna me, inquit, abs te, Postumiane, cum ex aliis tum hoc maxime gratia fateor obstrictum, quod a Praetextato veniam postulando mihi in coenam vacuefecisti locum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 10:1)
SI DEUS SI DEA EST CUI POPULUS CIVITASQUE CARTHAGINIENSIS EST IN TUTELA, TEQUE MAXIME, ILLE QUI URBIS HUIUS POPULIQUE TUTELAM RECEPISTI, PRECOR VENERORQUE VENIAMQUE A VOBIS PETO UT VOS POPULUM CIVITATEMQUE CARTHAGINIENSEM DESERATIS, LOCA TEMPLA SACRA URBEMQUE EORUM RELINQUATIS ABSQUE HIS ABEATIS,
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 7:2)
Nam cum Antonius quicquid mari aut terra aut etiam caelo gigneretur ad satiandam ingluviem suam natum existimans faucibus ac dentibus suis subderet, eaque re captus de Romano imperio facere vellet Aegyptium regnum, Cleopatra uxor, quae vinci a Romanis nec luxuria dignaretur, sponsione provocavit insumere se posse in unam coenam sestertium centies.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 15:1)
Id mirum Antonio visum, nec moratus sponsione contendit, dignus sculna Munatio Planco qui tam honesti certaminis arbiter electus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 16:1)
et quamvis eo facto sponsione vicisset, quippe cum ipsa margarita centies sestertium sine contentione evaluisset, manum tamen et ad alterius unionem auris similiter admovit, nisi Munatius Plancus iudex severissimus superatum Antonium mature pronuntiasset.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 17:2)
Numquam hodie effugies, veniam quocumque vocaris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 38:1)
Isocrates enim Graecus orator qui verba prius libera sub numeros ire primus coegit, cum in convivio a sodalibus oraretur ut aliquid in medium de eloquentiae suae fonte proferret, hanc veniam deprecatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 4:2)
sed ab auctoritate vestra tamquam ab edicto praetoris impetrata venia gulae patronum, quia necesse est, profitebor.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 5:3)
Castra super Tusci si ponere Tybridis undas, Hesperios audax veniam metator in agros.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:57)
Danda tamen venia est, tantorum danda pavorum:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:1)
Scit Caesar poenamque peti, veniamque timeri.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 5:41)
Et nihil hac venia, si viceris ipse, paciscor.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 5:45)
Veniam, te bella gerente, In medias acies.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:15)
venia est haec sola pudoris, Degenerisque metus, nil iam potuisse negari.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:48)
Veniam misero concede parenti, Arge, quod amplexus, extrema quod oscula fugi.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:68)

SEARCH

MENU NAVIGATION