라틴어 문장 검색

Hic stupor ipse stupet medicinam posse;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:11)
Nam nimis austerum redolet qui despicit omnem Famam, molescitque nimis qui singula fame Blandimenta petit, populari deditus auri.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 8:11)
Que uox displiceat uoci, que consonet illi Monstrat, amicicias uocum rixasque sonorum Edocet, et que uox trahat, que debriet aurem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 20:2)
absincia gignit Vnda sapore suo, reddit feruore caminum, Sicque color uisum, gustum sapor, impetus aurem Turbat et insipidum fastidit naris odorem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 34:2)
Jam lubrica fama per orbem Nature clamabat opus, jam rumor in aures Multorum dilapsus erat, cum tristis ad istos Horruit Alecto rumores;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 8:2)
Postquam turba furens, gens dissona, concio discors, Plebs dispar, populus deformis sedibus illis Insedit, dum murmur adhuc percurreret aures, Dans tumidas uoces et uerba loquencia fastus, Allecto prorumpit in hec:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 12:1)
nec ipsi choreae sua deerat suavitas harmoniae, nunc semi tonis lasciviens, nunc mediocri tonorum sonoritate juvenescens, nunc maturiori tuba melidioma procedens, sua modulatione nostrarum aurium excitabat libidinem, et oculis offerebat dormiendi praeludia.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:61)
Sed cui audiendi parcitas auris promeretur offensam, [0434D] prodigalitas educit fastidium;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:62)
nam ex abundanti copia audiendi fastidita auris elanguet.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:63)
Illic asinus clamoribus horridis aures fastidiens, quasi per antiphrasim organizans, barbarismum faciebat in musica.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:152)
Illic leo, rugitus carmina auribus natorum immurmurans, in illis vitae suscitabat igniculum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:154)
Quam postquam mihi quadam loci proximitate perspexi, [0442B] in faciem decidens, mentem, stupore vulneratus, exui, totusque in exstasis alienatione sepultus, nec vivus, nec mortuus inter utrumque laborabam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:2)
Quem virgo amicabiliter erigens, pedes ebrios sustentando, manuum confortabat solatio, meque suis innectendo complexibus, meaque ora pudicis osculis dulcorando, mellifluo sermonis medicamine a stuporis morbo curavit infirmum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:3)
Cum per haec verba, mihi natura suam faciem develaret, suaque admonitione quasi clave praeambula, cognitionis suae mihi januam reseraret, a meae mentis confinio stuporis evaporat nubecula, et per hanc admonitionem velut quodam potionis remedio, omnes phantasiae reliquias quasi nauseans, stomachus mentis evomuit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 10:1)
An ignoras, quomodo poetae sine omni palliationis remedio, auditoribus nudam falsitatem prostituunt, ut quadam mellita dulcedine velut incantatas audientium aures inebrient?
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 27:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION