라틴어 문장 검색

quod illa suaserit, id profecto erit rectissimum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXI 2:3)
Atque eos, quoniam viderent terrena quaedam inter homines caelestium rerum sensu atque ductu moveri, quale est quod oceanus quasi lunae comes cum ea simul senescit adolescitque, hinc videlicet sibi argumentum ad suadendum paravisse ut crederemus omnia rerum humanarum et parva et maxima, tamquam stellis atque sideribus evincta, duci et regi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 4:1)
Non enim comprehensa, inquit, neque definita neque percepta dicunt, sed lubrica atque ambagiosa coniectatione nitentes, inter falsa atque vera pedetemptim quasi per tenebras ingredientes, eunt et aut multa temptando incidunt repente inprudentes in veritatem aut ipsorum, qui eos consulunt, multa credulitate ducente perveniunt callide ad ea quae vera sunt, et idcirco videntur in praeteritis rebus quan in futuris veritatem facilius imitari.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 34:1)
Quod autem ad pecuniam pertinet quam apud iudicem peti dixisti, suadeo hercle tibi, utare M. Catonis, prudentissimi viri, consilio, qui, in oratione quam Pro L. Turio contra Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, II 22:1)
Hoc quidem mihi tum Favorinus, ut virum philosophum decuit, suasit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, II 25:1)
Locus ex oratione Favoni, veteris oratoris, de cenarum atque luxuriae obprobratione, qua usus est cum legem Liciniam de sumptu minuendo suasit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VIII 1:1)
Immo, inquam, potius nos et quam audaces et quam licentes sumus, qui '' inprobe indocteque non virili genere dicimus, cum et ratio proportionis, quae 'analogia' appellatur, et veterum auctoritates non 'hanc,' sed' hunc frontem' debere dici suadeant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 5:1)
Sese, inquit, ne id quoque, quod tum suaderet, facturum esse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 19:1)
M. CATO Voconiam legem suadens verbis hisce usus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VI 2:1)
Consilium quod dabat, quodque oportere fieri suadebat, acceptum ab universis et conplacitum est erat ex eius sententia populi decretum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, III 5:1)
Atque ita, ut suaserat prudentissimus senex, factum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, III 8:1)
Reges, prout petiit, mediationem suam, modo honorifico et qui reges magnos deceret, interposuerunt, non tantum postulando et suadendo, verum etiam postulando et minando, rebellibus denunciantes se communem regum caussam agi censere;
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 3:6)
Philippus ipse (utpote mari et navigationibus insuetus) defessus et aeger in terram prorsus ascendere voluit ut vires suas reficeret, licet consiliarii eius contrarium suaderent, moram metuentes cum res eius celeritatem potius requirerent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 8:5)
Rex itidem Henricus multis prudentibus et egregiis monitis et argumentis Philippo suadebat ut soceri sui consiliis se regeret, principis scilicet tanta prudentia, tanta experientia, tanta felicitate.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:31)
Ad quem etiam finem patiens fuit libertatis eorum tam in suadendo quam in suffragia ferendo donec animi sui sensum, quem ad finem deliberationum reservare solebat, declarasset.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION